Περιμένοντας κάποιος να κλείσει το φέρετρο.. κι όμως δεν φοβόμαστε.

Έχοντας κακοφορμίσει η χώρα οδηγείτε σε νέα εκλογική περιπέτεια, με άσχετους πολιτικάντιδες, ανεπαρκείς υποψηφίους και ένα κομματικό στρατό να περιμένει την λίστα σαν μια μεγάλη λύτρωση. Πολιτικοί που έτσι τα έφερε η μοίρα και έπαιξαν για λίγο το ρόλο του Υπουργού, κάποιοι έγιναν πληροφοριοδότες των συγγενών τους για το πότε πρέπει να βγάλουν τα χρήματα τους από την Τράπεζα, άλλοι αναγγέλλουν μέσω τηλεοπτικών δίαυλων ότι θα αυτοκτονήσουν επειδή τα ΜΜΕ ως όφειλαν αναφέρονται σε μια παλιά υπόθεση μεγάλης φοροδιαφυγής. Άλλοι κάνουν απεργία πεινάς στο Σύνταγμα για να δοθεί άσυλο σε πρόσφυγες αμφιβόλου προελεύσεως και το βράδυ πηγαίνουν και τρώνε σουβλάκια σε παρακείμενο σουβλατζίδικο. Στο βασίλειο της ανυπαρξίας οι τυφλοί και οι μονόφθαλμοι βασιλεύουν..

Οι άλλοι που σήμερα φωνάζουν στην εξουσία, έπαιρναν τηλεφωνικά κέντρα ως δώρο από την Μιζενς και άλλοι γινόντουσαν σύμβουλοι πρωθυπουργών έχοντας στην πλάτη τους την μισή λίστα Λαγκάρντ. Έτσι είναι αυτός ο καταραμένος τόπος, βρόμικος και σάπιος, ότι αγγίζεις σπάει και θρυμματίζεται, όποιος αναπνέει μαγεύετε από την βρομιά και αρχίζει να γίνετε ένα με την μάζα που την πλαισιώνει. Μια πλαστελίνη ιδανική για να την κάνουν οι πολιτικοί ότι θέλουν.. να την πλάσουν όπως θέλουν και να της αλλάξουν μορφή όπως αυτοί θέλουν. Πνευματική κατάρρευση και κοινωνική απάθεια οι δυο νέες αμαρτίες του σύγχρονου μας κόσμου.. αμαρτίες που ισούνται με φόνο εκ προμελέτης για μια κοινωνία που συμπεριφέρεται όπως ο ναρκομανής που στέκεται σαν υπνωτισμένος έξω από το φαρμακείο, και όταν του ανοίγει ο φαρμακοποιός την πόρτα αυτός απλά μπαίνει μέσα για να στυλώσει ξανά τα πόδια του, να αναπνεύσει μια δόση οινόπνευμα, λίγη χημεία φαρμάκων και μια μέρα να χαθεί, γνωρίζοντας ότι υποβάλει τον εαυτό του σε ένα μαρτύριο, σε ένα φόνο.

Κοινωνία παρικμασμένη που ψάχνει τον λυτρωτή της.. ψάχνει το άλογο με το παλικάρι, τον πρίγκηπα που θα της δώσει το φιλί και αυτή έτσι μαγικά θα ξυπνήσει, θα δει τον πρίγκηπα και θα συνεχίσουν μαζί την όμορφη τους ιστορία, μόνο που δεν κοίταξε ποτέ στον καθρέπτη, δεν κοίταξε όχι γιατί δεν μπορεί αλλά γιατί δεν θέλει, δεν θέλει να δει πως κατάντησε, δεν θέλει να δει πόσο άσχημη είναι, αυτή όμως εκεί στο κρεβάτι περιμένει τον πρίγκηπα, μόνο που δεν κατάλαβε ότι το μυθικό κρεβάτι με τα ωραία σεντόνια κάποιος της το άλλαξε καθώς κοιμόταν και της έφερε ένα στενό κρεβάτι, που δεξιά και αριστερά δεν μπορεί να πάει, μόνο ανάσκελα μπορεί να περιμένει το παλικάρι και όταν αυτό έρθει θα θρηνήσει για την μεγάλη Ελλάδα που τόσο άδικα έφυγε από την ζωή.. που τόσο άδικα ξέχασε να ζει την αλήθεια και βρήκε θέση στο κόσμο του φανταστικού, στον κόσμο της ιστορίας με μαύρα γράμματα.. και τότε το παλικάρι, ο πρίγκηπας της, αφού θρηνήσει θα φιλήσει την Ελλάδα και θα αναγκαστεί να κλείσει το βαρύ φέρετρο, ένα μεγάλο μπαμ θα ακουστεί μα δεν θα είναι το τέλος της, αλλά μια νέα αρχή.

Και όταν θα έρθει η ώρα να μπει το χώμα.. κάπου εκεί έξω, στην ερημιά αυτού του τόπου ένας φοίνικας θα τυλιχτεί με μύρο και θα πάρει φωτιά, θα φλέγεται για πολύ ώρα, θα είναι λαμπερός σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ελλάδας και όταν τελειώσει την θυσία του, θα αναγεννηθεί από τις στάχτες του, λαμπερός, ελεύθερος και άσπιλος.

Κλείστε το καπάκι στο φέρετρο, κλείστε τον φόβο και τρόμο εκεί μέσα, κλείστε τα λάθη και τις παραλείψεις και όταν σας ρωτήσουν που πάμε, μην τους φοβηθείτε, πείτε τους πάμε μακρυά, πολύ μακρυά, μα θα κερδίσουμε.

Εμείς δεν φοβόμαστε, ναι εμείς δεν φοβόμαστε..


ΕΛΛΑΔΑ-ΚΥΠΡΟΣ

John Dacourt