Ο μοιραίος ελιγμός
Τελικά έγινε χθες, 50 λεπτά μετά το μεσημέρι. Ενα τουρκικό μαχητικό τρίτης γενεάς τύπου F-16 συγκρούστηκε με ένα αντίστοιχο ελληνικό, 21 ναυτικά μίλια νοτιοδυτικά της Καρπάθου. Αποτέλεσμα, ένας νεκρός, ο Ελληνας χειριστής σμηναγός Κώστας Ηλιάκης( έμπειρος χειριστής με 1.000 ώρες πτήσης στα Α7 και 700 ώρες στα F16, ήταν έγγαμος και πατέρας 2 ανήλικων παιδιών).
Ο Τούρκος πιλότος σώθηκε, καθώς πρόλαβε και χρησιμοποίησε το εκτινασσόμενο κάθισμα του αεροσκάφους.
Η αναχαίτηση
Τα πέντε μαχητικά, τρία τουρκικά και δύο ελληνικά, συναντήθηκαν κοντά στην Κάρπαθο. Ο τουρκικός σχηματισμός αποτελείτο από δύο F-16 που συνόδευαν ένα αεροφωτογραφικό «Φάντομ». Είχαν απογειωθεί λίγη ώρα νωρίτερα από βάση στα παράλια της Μικράς Ασίας και κατευθύνονταν προς την Κρήτη. Προφανώς για να φωτογραφήσουν τις ελληνικές βάσεις στο νησί. Είναι πλέον πάγια τακτική της τουρκικής αεροπορίας, που γίνεται συχνά και τακτικά και είναι γνωστή στο ελληνικό υπουργείο Αμυνας.
Η πορεία των τουρκικών μαχητικών οδήγησε το αρχηγείο αεροπορίας στη Λάρισα να διατάξει την αναχαίτισή τους με την απογείωση δύο ελληνικών F-16.
Τα πέντε αεροσκάφη συναντήθηκαν 21 μίλια νοτιοδυτικά της Καρπάθου. Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση, ένα από τα ελληνικά μαχητικά πλησίασε το τουρκικό αεροφωτογραφικό «Φάντομ» για να το αναγνωρίσει. Δίπλα του πετούσε το ένα από τα δύο τουρκικά μαχητικά, καθώς το «Φάντομ» δεν έχει δυνατότητα να εμπλακεί σε αναχαίτιση με τρίτης γενιάς αεροσκάφος.
Κατά τη διαδικασία της αναγνώρισης, σύμφωνα πάντα με την επίσημη ανακοίνωση, το τουρκικό μαχητικό έκανε ελιγμό και συγκρούστηκε με το ελληνικό. Η σύγκρουση πρέπει να ήταν ιδιαίτερα ισχυρή, καθώς ελάχιστα δευτερόλεπτα μετά το ελληνικό αεροσκάφος εξερράγη στον αέρα, σύμφωνα με μαρτυρία πιλότου αιγυπτιακού πολιτικού αεροσκάφους που είδε λάμψη στην περιοχή. Η σύγκρουση έγινε σε ύψος 27.000 ποδών και από τις πρώτες ενδείξεις φαίνεται να ήταν μοιραία για τον Ελληνα χειριστή. Ο Τούρκος πιλότος πρόλαβε να ενεργοποιήσει το αυτόματο σύστημα εκτίναξης και να προσθαλασσωθεί, αφού και το δικό του F-16 έπεσε χτυπημένο.
Εντός του Ελληνικού FIR
Τα τουρκικά μαχητικά πετούσαν εντός του χώρου ευθύνης της Ελλάδας (FIR), παραβιάζοντας τους κανόνες εναέριας κυκλοφορίας, αλλά εκτός του ελληνικού εναέριου χώρου των 10 ναυτικών μιλίων από τη στεριά. Κάθε αεροσκάφος που πετά εντός του ελληνικού FIR χωρίς να έχει καταθέσει σχέδια πτήσης πρέπει να αναγνωρίζεται και, αν χρειαστεί, να αναχαιτίζεται, εφόσον μπει στον ελληνικό εναέριο χώρο ή δεν υπακούσει στις οδηγίες των Ελλήνων χειριστών.
Αμέσως μετά τη σύγκρουση ξεκίνησε μια τεράστια επιχείρηση έρευνας και διάσωσης με ελικόπτερα, αλλά και πλοία που ήταν στην περιοχή. Το κέντρο έρευνας και διάσωσης στον Πειραιά έδωσε σε όλα τα πλοία το στίγμα της πτώσης και ζήτησε να ψάξουν για επιζώντες.
Δέκα λεπτά μετά την προσθαλάσσωσή του, ο Τούρκος χειριστής περισυνελέγη από εμπορικό πλοίο με σημαία Παναμά, ενώ μέχρι αργά χθες το βράδυ δεν είχαν βρεθεί ίχνη του Ελληνα πιλότου.
Τα άλλά τρία αεροσκάφη που πετούσαν στην περιοχή, δύο τουρκικά και ένα ελληνικό, έμειναν για ένα μικρό διάστημα και αποχώρησαν έπειτα από σχετικές οδηγίες από τα γενικά επιτελεία.
Όλοι το ήξεραν
Πηγές του υπουργείου Αμυνας, αναφερόμενες στη σύγκρουση, έλεγαν ότι ήταν κάτι που όλοι ήξεραν ότι κάποια στιγμή θα συνέβαινε. Οι αναγνωρίσεις και οι αναχαιτίσεις τουρκικών αεροσκαφών στο Αιγαίο είναι καθημερινό φαινόμενο, όπως και οι εικονικές αερομαχίες, που δεν είναι τίποτα λιγότερο από κανονικές αερομαχίες χωρίς τη χρήση όπλων.
Οι ταχύτητες των αεροσκαφών είναι τεράστιες για τα ανθρώπινα δεδομένα και οι ελιγμοί που αναγκάζονται να εκτελούν οι Ελληνες πιλότοι πολλές φορές τούς οδηγούν στο όρια των αντοχών τους.
Οπως χαρακτηριστικά έλεγε ανώτερος αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας, σε κάποιες περιπτώσεις, που δεν είναι λίγες, τα αεροσκάφη πετούν σε απόσταση μόλις λίγων μέτρων με τεράστιες ταχύτητες. Εκεί ένα ελάχιστο λάθος είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα καταλήξει σε τραγωδία.
Στην πρόσφατη ιστορία έχουν καταγραφεί τέτοια περιστατικά, όπως αυτό της πτώσης του Σιαλμά το 1992 στον Αϊ-Στράτη και η πτώση τουρκικού «Φάντομ» δυτικά της Λέσβου το 1995, όπου σκοτώθηκε ο κυβερνήτης και σώθηκε ο συγκυβερνήτης (βλ. ρεπορτάζ παραπλεύρως).
Κάποιοι αξιωματικοί είχαν διαφορετική εκτίμηση για το τι συνέβη χθες στο Αιγαίο, λέγοντας ότι ήταν μια τυπική διαδικασία αναγνώρισης και αναχαίτισης των τουρκικών μαχητικών, που στην περίπτωση των δύο F-16 εξελίχθηκε σε εικονική αερομαχία. Εκεί, κατά τη διάρκεια των ελιγμών το ένα αεροσκάφος προσέκρουσε στο άλλο με αποτέλεσμα να πέσουν. Το τι πραγματικά συνέβη, σύμφωνα πάντα με τους ίδιους αξιωματικούς, μπορεί να φάνει και από τα όσα έχουν καταγράφει από τα ραντάρ, αλλά και από τη μαρτυρία του Ελληνα χειριστή του δεύτερου μαχητικού.
Σύμφωνα με τον υπουργό Αμυνας, οι πληροφορίες αυτές δεν επιβεβαιώνονται και στην κατάθεσή του ο δεύτερος πιλότος δεν αναφέρει κατάσταση εμπλοκής των δύο αεροσκαφών. Παρ' όλα αυτά, μέχρι χθες το απόγευμα ο υπουργός δεν είχε δει την εικόνα που έχει καταγραφεί από τα ραντάρ, όπως ο ίδιος δήλωσε.
Σε ξένο έδαφος
Σχετικά με το θέμα της διάσωσης του Τούρκου πιλότου, ο κ. Μεϊμαράκης είπε χθες ότι δεν υπήρχε κανένα θέμα, καθώς ο χειριστής διασώθηκε από εμπορικό πλοίο ξένης σημαίας. Επιβαίνοντας, ήταν σε ξένο έδαφος, καθώς το πλοίο βρισκόταν σε διεθνή ύδατα. Τον πρώτο και κύριο λόγο στην περίπτωση αυτή έχει ο καπετάνιος του πλοίου, που ήταν Φιλιππινέζος, και τον δεύτερο ο πιλότος, που μπορεί να ζητήσει πού και από ποιον θέλει να μεταφερθεί. Αυτό, όπως είπε ο υπουργός, ορίζεται σαφώς από τους νόμους που διέπουν την ελεύθερη ναυσιπλοΐα.
Ο Τούρκος πιλότος σώθηκε, καθώς πρόλαβε και χρησιμοποίησε το εκτινασσόμενο κάθισμα του αεροσκάφους.
Η αναχαίτηση
Τα πέντε μαχητικά, τρία τουρκικά και δύο ελληνικά, συναντήθηκαν κοντά στην Κάρπαθο. Ο τουρκικός σχηματισμός αποτελείτο από δύο F-16 που συνόδευαν ένα αεροφωτογραφικό «Φάντομ». Είχαν απογειωθεί λίγη ώρα νωρίτερα από βάση στα παράλια της Μικράς Ασίας και κατευθύνονταν προς την Κρήτη. Προφανώς για να φωτογραφήσουν τις ελληνικές βάσεις στο νησί. Είναι πλέον πάγια τακτική της τουρκικής αεροπορίας, που γίνεται συχνά και τακτικά και είναι γνωστή στο ελληνικό υπουργείο Αμυνας.
Η πορεία των τουρκικών μαχητικών οδήγησε το αρχηγείο αεροπορίας στη Λάρισα να διατάξει την αναχαίτισή τους με την απογείωση δύο ελληνικών F-16.
Τα πέντε αεροσκάφη συναντήθηκαν 21 μίλια νοτιοδυτικά της Καρπάθου. Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση, ένα από τα ελληνικά μαχητικά πλησίασε το τουρκικό αεροφωτογραφικό «Φάντομ» για να το αναγνωρίσει. Δίπλα του πετούσε το ένα από τα δύο τουρκικά μαχητικά, καθώς το «Φάντομ» δεν έχει δυνατότητα να εμπλακεί σε αναχαίτιση με τρίτης γενιάς αεροσκάφος.
Κατά τη διαδικασία της αναγνώρισης, σύμφωνα πάντα με την επίσημη ανακοίνωση, το τουρκικό μαχητικό έκανε ελιγμό και συγκρούστηκε με το ελληνικό. Η σύγκρουση πρέπει να ήταν ιδιαίτερα ισχυρή, καθώς ελάχιστα δευτερόλεπτα μετά το ελληνικό αεροσκάφος εξερράγη στον αέρα, σύμφωνα με μαρτυρία πιλότου αιγυπτιακού πολιτικού αεροσκάφους που είδε λάμψη στην περιοχή. Η σύγκρουση έγινε σε ύψος 27.000 ποδών και από τις πρώτες ενδείξεις φαίνεται να ήταν μοιραία για τον Ελληνα χειριστή. Ο Τούρκος πιλότος πρόλαβε να ενεργοποιήσει το αυτόματο σύστημα εκτίναξης και να προσθαλασσωθεί, αφού και το δικό του F-16 έπεσε χτυπημένο.
Εντός του Ελληνικού FIR
Τα τουρκικά μαχητικά πετούσαν εντός του χώρου ευθύνης της Ελλάδας (FIR), παραβιάζοντας τους κανόνες εναέριας κυκλοφορίας, αλλά εκτός του ελληνικού εναέριου χώρου των 10 ναυτικών μιλίων από τη στεριά. Κάθε αεροσκάφος που πετά εντός του ελληνικού FIR χωρίς να έχει καταθέσει σχέδια πτήσης πρέπει να αναγνωρίζεται και, αν χρειαστεί, να αναχαιτίζεται, εφόσον μπει στον ελληνικό εναέριο χώρο ή δεν υπακούσει στις οδηγίες των Ελλήνων χειριστών.
Αμέσως μετά τη σύγκρουση ξεκίνησε μια τεράστια επιχείρηση έρευνας και διάσωσης με ελικόπτερα, αλλά και πλοία που ήταν στην περιοχή. Το κέντρο έρευνας και διάσωσης στον Πειραιά έδωσε σε όλα τα πλοία το στίγμα της πτώσης και ζήτησε να ψάξουν για επιζώντες.
Δέκα λεπτά μετά την προσθαλάσσωσή του, ο Τούρκος χειριστής περισυνελέγη από εμπορικό πλοίο με σημαία Παναμά, ενώ μέχρι αργά χθες το βράδυ δεν είχαν βρεθεί ίχνη του Ελληνα πιλότου.
Τα άλλά τρία αεροσκάφη που πετούσαν στην περιοχή, δύο τουρκικά και ένα ελληνικό, έμειναν για ένα μικρό διάστημα και αποχώρησαν έπειτα από σχετικές οδηγίες από τα γενικά επιτελεία.
Όλοι το ήξεραν
Πηγές του υπουργείου Αμυνας, αναφερόμενες στη σύγκρουση, έλεγαν ότι ήταν κάτι που όλοι ήξεραν ότι κάποια στιγμή θα συνέβαινε. Οι αναγνωρίσεις και οι αναχαιτίσεις τουρκικών αεροσκαφών στο Αιγαίο είναι καθημερινό φαινόμενο, όπως και οι εικονικές αερομαχίες, που δεν είναι τίποτα λιγότερο από κανονικές αερομαχίες χωρίς τη χρήση όπλων.
Οι ταχύτητες των αεροσκαφών είναι τεράστιες για τα ανθρώπινα δεδομένα και οι ελιγμοί που αναγκάζονται να εκτελούν οι Ελληνες πιλότοι πολλές φορές τούς οδηγούν στο όρια των αντοχών τους.
Οπως χαρακτηριστικά έλεγε ανώτερος αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας, σε κάποιες περιπτώσεις, που δεν είναι λίγες, τα αεροσκάφη πετούν σε απόσταση μόλις λίγων μέτρων με τεράστιες ταχύτητες. Εκεί ένα ελάχιστο λάθος είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα καταλήξει σε τραγωδία.
Στην πρόσφατη ιστορία έχουν καταγραφεί τέτοια περιστατικά, όπως αυτό της πτώσης του Σιαλμά το 1992 στον Αϊ-Στράτη και η πτώση τουρκικού «Φάντομ» δυτικά της Λέσβου το 1995, όπου σκοτώθηκε ο κυβερνήτης και σώθηκε ο συγκυβερνήτης (βλ. ρεπορτάζ παραπλεύρως).
Κάποιοι αξιωματικοί είχαν διαφορετική εκτίμηση για το τι συνέβη χθες στο Αιγαίο, λέγοντας ότι ήταν μια τυπική διαδικασία αναγνώρισης και αναχαίτισης των τουρκικών μαχητικών, που στην περίπτωση των δύο F-16 εξελίχθηκε σε εικονική αερομαχία. Εκεί, κατά τη διάρκεια των ελιγμών το ένα αεροσκάφος προσέκρουσε στο άλλο με αποτέλεσμα να πέσουν. Το τι πραγματικά συνέβη, σύμφωνα πάντα με τους ίδιους αξιωματικούς, μπορεί να φάνει και από τα όσα έχουν καταγράφει από τα ραντάρ, αλλά και από τη μαρτυρία του Ελληνα χειριστή του δεύτερου μαχητικού.
Σύμφωνα με τον υπουργό Αμυνας, οι πληροφορίες αυτές δεν επιβεβαιώνονται και στην κατάθεσή του ο δεύτερος πιλότος δεν αναφέρει κατάσταση εμπλοκής των δύο αεροσκαφών. Παρ' όλα αυτά, μέχρι χθες το απόγευμα ο υπουργός δεν είχε δει την εικόνα που έχει καταγραφεί από τα ραντάρ, όπως ο ίδιος δήλωσε.
Σε ξένο έδαφος
Σχετικά με το θέμα της διάσωσης του Τούρκου πιλότου, ο κ. Μεϊμαράκης είπε χθες ότι δεν υπήρχε κανένα θέμα, καθώς ο χειριστής διασώθηκε από εμπορικό πλοίο ξένης σημαίας. Επιβαίνοντας, ήταν σε ξένο έδαφος, καθώς το πλοίο βρισκόταν σε διεθνή ύδατα. Τον πρώτο και κύριο λόγο στην περίπτωση αυτή έχει ο καπετάνιος του πλοίου, που ήταν Φιλιππινέζος, και τον δεύτερο ο πιλότος, που μπορεί να ζητήσει πού και από ποιον θέλει να μεταφερθεί. Αυτό, όπως είπε ο υπουργός, ορίζεται σαφώς από τους νόμους που διέπουν την ελεύθερη ναυσιπλοΐα.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 24/05/2006
±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±±
Ενας ακήρυκτος πόλεμος
Η αρχή ενός ακήρυκτου πόλεμου με τεράστιο κόστος: θύματα σε καιρό ειρήνης και κατασπατάληση δισεκατομμυρίων δολαρίων σε οπλικά συστήματα, που αποτελούν τροχοπέδη στην κούρσα του εκσυγχρονισμού και της ανάπτυξης. Πρόκειται για ένα πόλεμο που έχει ξεπεράσει σε οικονομικά μεγέθη τα 13 τρισεκατομμύρια δραχμές και που κανείς δεν βλέπει ένα αίσιο τέλος του στο εγγύς μέλλον.
Η Ελλάδα και η Τουρκία είναι οι δυο χώρες του ΝΑΤΟ που ξοδεύουν τα περισσότερα ποσά για εξοπλισμούς και αγορές αμυντικών συστημάτων. Επίσης είναι γεγονός ότι οι μεγάλες δυνάμεις όχι μόνο συντηρούν αλλά και με κάθε ευκαιρία πυροδοτούν κρίσεις μεταξύ των δυο κρατών, για να τις χρησιμοποιήσουν στη συνέχεια ως μοχλό πίεσης για πωλήσεις νέων οπλικών συστημάτων
Η πρώτη κρίση άρχισε ουσιαστικά την περίοδο 1929 - 1934, όταν η κρίση της τουρκικής οικονομίας σε συνδυασμό με την εκστρατεία για τον εκτουρκισμό των διαφορών Εθνοτήτων που κατοικούσαν στη Μικρά Ασία ανάγκασαν την τότε τουρκική κυβέρνηση να προχωρήσει σε λήψη μέτρων, που ουσιαστικά στόχευαν την ελληνική μειονότητα.
*Το 1932 η τουρκική Εθνοσυνέλευση πέρασε νόμο με τον οποίο απαγόρευε στους Ελληνες και άλλους ξένους να κάνουν τα περισσότερα από τα επαγγέλματα που μέχρι τότε εξασκούσαν. Συνέπεια των μέτρων ήταν μια μεγάλη ομάδα Ελλήνων να έρθουν στην Ελλάδα. Αμέσως μετά τη Συνθήκη της Λωζάννης, περισσότεροι από 40.000 Ελληνες έφυγαν από τη Μικρά Ασία και ήρθαν στην Ελλάδα.
*Το 1936 - 1937 η τουρκική κυβέρνηση επέβαλε στα ελληνικά σχολεία τη διδασκαλία όλων των μαθημάτων στην τουρκική γλώσσα.
*Το 1942 κορυφώθηκαν οι επιθέσεις της τουρκικής κυβέρνησης εναντίον των Ελλήνων και των άλλων μειονοτήτων.
*Σημαδιακή ημερομηνία στις ελληνοτουρκικές κρίσεις αποτελεί η 30/11/63 όταν ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας πρότεινε την αλλαγή δεκατριών σημείων του κυπριακού Συντάγματος. Η πρόταση δεν έγινε αποδεκτή από την τότε κυβέρνηση του Ισμέτ Ινονού, ενώ αιματηρά επεισόδια ξέσπασαν ανάμεσα στις δυο κοινότητες στην Κύπρο. Στις 25/12/63 η Τουρκία κινητοποίησε τις ένοπλες δυνάμεις της απειλώντας ότι θα κάνει χρήση του δικαιώματος στρατιωτικής παρέμβασης.
*Στις 13/3/64 η τουρκική κυβέρνηση απείλησε εκ νέου για στρατιωτική παρέμβαση στην Κύπρο, ενώ τον Απρίλιο του ιδίου χρόνου για πρώτη φορά η Τουρκία πρόβαλε αξιώσεις πάνω στα ελληνικά νησιά του Αιγαίου.
*Μεταξύ 6 και 9/8/1964 η Τουρκία βομβάρδισε πόλεις και χωριά της Κύπρου, προκαλώντας πολλά θύματα.
*Στις 16/11/67η τουρκική Εθνοσυνέλευση κήρυξε τον πόλεμο κατά της Ελλάδας. Μετά την παρέμβαση των ισχυρών, και κυρίως των Αμερικανών, η σύρραξη απεφεύχθη.
*Τον Νοέμβριο του 1973δημοσιεύθηκε στην τουρκική Εφημερίδα της Κυβέρνησης άδεια ερευνών για πετρέλαιο στην υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου.
*Τον Ιούνιο του 1974 η τουρκική κυβέρνηση προχώρησε στην έκδοση ΝΟΤΑΜ (714), σύμφωνα με την οποία ζητούσε από τα αεροσκάφη που πετούν στο Ανατολικό Αιγαίο να κάνουν αναφορά στα κέντρα ελέγχου της Κωνσταντινούπολης.
*Τον Ιούλιο του 1974 η τουρκική κυβέρνηση κάνει την αποβίβαση στη Βόρεια Κύπρο και καταφέρνει μέσα σε λιγότερο από 48 ώρες να δημιουργήσει ένα μικρό προγεφύρωμα στην περιοχή της Κυρήνειας. (Αττίλας 1).
*Στις 21 Ιουλίου 1974 το βράδυ αποφασίστηκε, μετά την παρέμβαση του αμερικανικού παράγοντα, η διακοπή των εχθροπραξιών και άρχισαν οι συνομιλίες.
*Στις 14 Αυγούστου,και ενώ συνεχίζονταν οι συνομιλίες, η Τουρκία έφυγε από το τραπέζι και το πρωί έγινε ο Αττίλας 2, που σκοπό είχε την επέκταση της κατοχής προς Νότο, που έφτασε μέχρι τη σημερινή γραμμή.
*Το καλοκαίρι του 1976 υπήρξε μια ένταση μεταξύ των δυο χωρών, με τις τότε έρευνες για πετρέλαιο που έκανε το ερευνητικό τουρκικό σκάφος Σισμίκ.
*Τον Μάρτιο του 1987, στις 27, η επανέξοδος του ωκεανογραφικού σκάφους Σισμίκ δημιούργησε εκ νέου κρίση μεταξύ των δυο χωρών. Η τουρκική κυβέρνηση ανακοίνωσε τότε ότι το Σισμίκ θα έβγαινε για σεισμολογικές έρευνες. Η αντίδραση ήταν δυναμική και η κρίση εκτονώθηκε ύστερα από μια περίπου εβδομάδα. Τότε ο πρωθυπουργός Α. Παπανδρέου είχε «κλείσει» τις αμερικανικές βάσεις.
*Ακολουθεί η κρίση στα Ιμια, στα τέλη του Ιανουαρίου του 1996. Ηταν ίσως η μεγαλύτερη κρίση μετά την εισβολή τουρκικών δυνάμεων στην Κύπρο. Ηταν η πρώτη φορά, μετά το 1974, που τουρκικά στρατεύματα καταλαμβάνουν έστω και για λίγες ώρες ελληνικό έδαφος. Υστερα από παρέμβαση των Αμερικανών, μία ακόμη φορά, η κρίση απεφεύχθη.
*Στις κρίσεις μπορούν να καταγραφούν και δυο περιστατικά με αερομαχίες: το πρώτο, το 1995 στη Λέσβο στην αερομαχία αυτή είχε πέσει ένα τουρκικό μαχητικό και είχε σκοτωθεί ο ένας εκ των δυο χειριστών του· το δεύτερο, την περασμένη εβδομάδα, 23 Μαΐου, στην περιοχή της Καρπάθου, όπου σκοτώθηκε μετά τη σύγκρουση των δύο αεροσκαφών ο Ελληνας χειριστής Κώστας Ηλιάκης.
Η Ελλάδα και η Τουρκία είναι οι δυο χώρες του ΝΑΤΟ που ξοδεύουν τα περισσότερα ποσά για εξοπλισμούς και αγορές αμυντικών συστημάτων. Επίσης είναι γεγονός ότι οι μεγάλες δυνάμεις όχι μόνο συντηρούν αλλά και με κάθε ευκαιρία πυροδοτούν κρίσεις μεταξύ των δυο κρατών, για να τις χρησιμοποιήσουν στη συνέχεια ως μοχλό πίεσης για πωλήσεις νέων οπλικών συστημάτων
Η πρώτη κρίση άρχισε ουσιαστικά την περίοδο 1929 - 1934, όταν η κρίση της τουρκικής οικονομίας σε συνδυασμό με την εκστρατεία για τον εκτουρκισμό των διαφορών Εθνοτήτων που κατοικούσαν στη Μικρά Ασία ανάγκασαν την τότε τουρκική κυβέρνηση να προχωρήσει σε λήψη μέτρων, που ουσιαστικά στόχευαν την ελληνική μειονότητα.
*Το 1932 η τουρκική Εθνοσυνέλευση πέρασε νόμο με τον οποίο απαγόρευε στους Ελληνες και άλλους ξένους να κάνουν τα περισσότερα από τα επαγγέλματα που μέχρι τότε εξασκούσαν. Συνέπεια των μέτρων ήταν μια μεγάλη ομάδα Ελλήνων να έρθουν στην Ελλάδα. Αμέσως μετά τη Συνθήκη της Λωζάννης, περισσότεροι από 40.000 Ελληνες έφυγαν από τη Μικρά Ασία και ήρθαν στην Ελλάδα.
*Το 1936 - 1937 η τουρκική κυβέρνηση επέβαλε στα ελληνικά σχολεία τη διδασκαλία όλων των μαθημάτων στην τουρκική γλώσσα.
*Το 1942 κορυφώθηκαν οι επιθέσεις της τουρκικής κυβέρνησης εναντίον των Ελλήνων και των άλλων μειονοτήτων.
*Σημαδιακή ημερομηνία στις ελληνοτουρκικές κρίσεις αποτελεί η 30/11/63 όταν ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας πρότεινε την αλλαγή δεκατριών σημείων του κυπριακού Συντάγματος. Η πρόταση δεν έγινε αποδεκτή από την τότε κυβέρνηση του Ισμέτ Ινονού, ενώ αιματηρά επεισόδια ξέσπασαν ανάμεσα στις δυο κοινότητες στην Κύπρο. Στις 25/12/63 η Τουρκία κινητοποίησε τις ένοπλες δυνάμεις της απειλώντας ότι θα κάνει χρήση του δικαιώματος στρατιωτικής παρέμβασης.
*Στις 13/3/64 η τουρκική κυβέρνηση απείλησε εκ νέου για στρατιωτική παρέμβαση στην Κύπρο, ενώ τον Απρίλιο του ιδίου χρόνου για πρώτη φορά η Τουρκία πρόβαλε αξιώσεις πάνω στα ελληνικά νησιά του Αιγαίου.
*Μεταξύ 6 και 9/8/1964 η Τουρκία βομβάρδισε πόλεις και χωριά της Κύπρου, προκαλώντας πολλά θύματα.
*Στις 16/11/67η τουρκική Εθνοσυνέλευση κήρυξε τον πόλεμο κατά της Ελλάδας. Μετά την παρέμβαση των ισχυρών, και κυρίως των Αμερικανών, η σύρραξη απεφεύχθη.
*Τον Νοέμβριο του 1973δημοσιεύθηκε στην τουρκική Εφημερίδα της Κυβέρνησης άδεια ερευνών για πετρέλαιο στην υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου.
*Τον Ιούνιο του 1974 η τουρκική κυβέρνηση προχώρησε στην έκδοση ΝΟΤΑΜ (714), σύμφωνα με την οποία ζητούσε από τα αεροσκάφη που πετούν στο Ανατολικό Αιγαίο να κάνουν αναφορά στα κέντρα ελέγχου της Κωνσταντινούπολης.
*Τον Ιούλιο του 1974 η τουρκική κυβέρνηση κάνει την αποβίβαση στη Βόρεια Κύπρο και καταφέρνει μέσα σε λιγότερο από 48 ώρες να δημιουργήσει ένα μικρό προγεφύρωμα στην περιοχή της Κυρήνειας. (Αττίλας 1).
*Στις 21 Ιουλίου 1974 το βράδυ αποφασίστηκε, μετά την παρέμβαση του αμερικανικού παράγοντα, η διακοπή των εχθροπραξιών και άρχισαν οι συνομιλίες.
*Στις 14 Αυγούστου,και ενώ συνεχίζονταν οι συνομιλίες, η Τουρκία έφυγε από το τραπέζι και το πρωί έγινε ο Αττίλας 2, που σκοπό είχε την επέκταση της κατοχής προς Νότο, που έφτασε μέχρι τη σημερινή γραμμή.
*Το καλοκαίρι του 1976 υπήρξε μια ένταση μεταξύ των δυο χωρών, με τις τότε έρευνες για πετρέλαιο που έκανε το ερευνητικό τουρκικό σκάφος Σισμίκ.
*Τον Μάρτιο του 1987, στις 27, η επανέξοδος του ωκεανογραφικού σκάφους Σισμίκ δημιούργησε εκ νέου κρίση μεταξύ των δυο χωρών. Η τουρκική κυβέρνηση ανακοίνωσε τότε ότι το Σισμίκ θα έβγαινε για σεισμολογικές έρευνες. Η αντίδραση ήταν δυναμική και η κρίση εκτονώθηκε ύστερα από μια περίπου εβδομάδα. Τότε ο πρωθυπουργός Α. Παπανδρέου είχε «κλείσει» τις αμερικανικές βάσεις.
*Ακολουθεί η κρίση στα Ιμια, στα τέλη του Ιανουαρίου του 1996. Ηταν ίσως η μεγαλύτερη κρίση μετά την εισβολή τουρκικών δυνάμεων στην Κύπρο. Ηταν η πρώτη φορά, μετά το 1974, που τουρκικά στρατεύματα καταλαμβάνουν έστω και για λίγες ώρες ελληνικό έδαφος. Υστερα από παρέμβαση των Αμερικανών, μία ακόμη φορά, η κρίση απεφεύχθη.
*Στις κρίσεις μπορούν να καταγραφούν και δυο περιστατικά με αερομαχίες: το πρώτο, το 1995 στη Λέσβο στην αερομαχία αυτή είχε πέσει ένα τουρκικό μαχητικό και είχε σκοτωθεί ο ένας εκ των δυο χειριστών του· το δεύτερο, την περασμένη εβδομάδα, 23 Μαΐου, στην περιοχή της Καρπάθου, όπου σκοτώθηκε μετά τη σύγκρουση των δύο αεροσκαφών ο Ελληνας χειριστής Κώστας Ηλιάκης.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 03/06/2006
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ όχι υβριστικά σχόλια,το ellada-kupros δεν φέρει ευθύνη για τυχόν υβριστικούς χαρακτηρισμούς.Σφάξτε τους με το βαμβάκι..έχουμε πλούσιο λεξιλόγιο άλλωστε.