«Αλέξανδρος εισήλθε νοσοκομείον». Με αυτό το σήμα δόθηκε το έναυσμα για το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου από τον επικεφαλής των ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων στην Κύπρο, Ταξίαρχο Μ. Γεωργίτση.

Μια φράση που βγήκε στο φως της δημοσιότητας από ντοκουμέντο, που περιλαμβάνεται στο «Πόρισμα για τον Φάκελο της Κύπρου» της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Οι πυροβολισμοί, οι ρουκέτες και η δήθεν επιτυχία της αποστολής

Η πραξικοπηματική διαδικασία άρχισε τις τελευταίες μέρες του Ιουνίου του 1974, ωστόσο, η εκτέλεσή της έγινε τη 15η του Ιούλη.

Το πρωί της μαύρης αυτής ημέρας, ο Μακάριος επιστρέφει από τη θερινή του κατοικία στο Προεδρικό μέγαρο. Στις 8.30 π.μ. δέχεται ομάδα παιδιών από την ελληνική παροικία του Καΐρου.

Η επίσκεψη παίρνει άσχημη τροπή, όταν ακούγονται οι πρώτοι πυροβολισμοί.

Το Προεδρικό βομβαρδίζεται με όλμους και ρουκέτες.

Η προεδρική φρουρά δίνει άνιση μάχη με τους πραξικοπηματίες.

Κάποιοι εξ αυτών βρίσκονται εντός του Προεδρικού, ψάχνοντας απεγνωσμένα και -χωρίς αποτέλεσμα- τον Μακάριο.

Στις 10.00 η Αρχιεπισκοπή τίθεται υπό τον έλεγχο των πραξικοπηματιών. Το ίδιο και το κτίριο του ραδιοφωνικού σταθμού της Λευκωσίας, μέσω του οποίου ακούγεται το μήνυμα περί θανάτου του Μακαρίου.

«Σήμερον την πρωίαν η Εθνική Φρουρά επενέβη διά να σταματήση τον αδελφοκτόνον εμφύλιον πόλεμον. Η Εθνική Φρουρά είναι τη στιγμήν αυτήν κυρία της καταστάσεως. Ο Μακάριος είναι νεκρός».

Η «είδηση» προκαλεί θλίψη στον λαό. Υπάρχουν, ωστόσο, και οι άλλοι...Αυτοί που χάρηκαν με τα νέα από το Προεδρικό: Η χούντα των Αθηνών.

Η χαρά της χούντας, όμως, διαρκεί για λίγο. Σταματά, όταν ένας μικρός ιδιωτικός ραδιοφωνικός σταθμός της Πάφου αλλάζει άρδην τα δεδομένα.

«Ελληνικέ κυπριακέ λαέ! Γνώριμη είναι η φωνή που ακούεις. Γνωρίζεις ποίος σου ομιλεί. Είμαι ο Μακάριος… Δεν είμαι νεκρός, όπως η χούντα των Αθηνών και οι εδώ εκπρόσωποί της θα ήθελαν… Η χούντα δεν πρέπει να περάσει και δε θα περάσει. Νυν υπέρ πάντων ο αγών».