Γι αυτό το λόγο μας θέλουν υποταγμένους... θέλουν να μας ρίξουν στο χάος, για να μην αξιοποιήσουμε τα κοιτάσματα που θα μας καταστήσουν Εθνικά ανεξάρτητους!

Κοιτάσμα τα αξίας άνω του 1,7 τρισ. ευρώ «κρύβονται» σε Ιόνιο και νότια Κρήτη, σύμφωνα με εκτιμήσεις του καθηγητή Νίκου Λυγερού.

Σε διάλεξη που διοργάνωσε η Κοσμητεία της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ο κ. Λυγερός υποστήριξε πως μόνο το δεύτερο κοίτασμα αρκεί για να καλύψει τις ενεργειακές ανάγκες της Ελλάδας για 450 χρόνια.

«Είναι λάθος να λέμε ότι όσο δεν έχουμε τρυπήσει, δεν ξέρουμε τα πιθανά μεγέθη των κοιτασμάτων. Η επιστήμη έχει προχωρήσει. Λέγαμε ότι από τη σύμβαση [για τους υδρογονάνθρακες] θα επωφεληθούν μόνο τα δισέγγονά μας. Άλλο λάθος. Σκεφτείτε και το εξής: η PGS αύξησε κατά 4.000 χιλιόμετρα τα αρχικά συμφωνηθέντα για τις σεισμικές έρευνες. Αν βρείτε κάποιον που κάνει έρευνες για 4.000 χλμ. παραπάνω χωρίς να υπάρχει κάτι, να μου το πείτε» ανέφερε.

Σύμφωνα με τον καθηγητή, η Ελλάδα εισέρχεται σε νέα ενεργειακή εποχή, στη διάρκεια της οποίας πρέπει να κινηθεί πολύ προσεκτικά στα θέματα των οικοπέδων που εφάπτονται με τις Α.Ο.Ζ. της Αλβανίας, της Ιταλίας και της Λιβύης, και πρέπει να «σπρώξει» ενεργά τις διαπραγματεύσεις με τις τρεις χώρες, ώστε να επιτευχθούν σύντομα οι συμφωνίες οριοθετήσεων των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών.

«Είναι στρατηγικής σημασίας να υπάρξει οριοθέτηση και στη συνέχεια υπογραφή συμβάσεων σε αυτά τα οικόπεδα για να ενταχθεί επί του πρακτέου η ελληνική Α.Ο.Ζ.» σημείωσε, ενώ αναφερόμενος γενικότερα στα θαλάσσια οικόπεδα της Ελλάδας (20) και της Κύπρου (13) είπε: «Μόνο και μόνο τα 20 συν 13 θαλάσσια οικόπεδα, που έχουν δηλωθεί επισήμως, με στίγματα, διαγωνισμούς κ.λπ., έχουν μεγαλύτερη επιφάνεια από την Ελλάδα και την Κύπρο μαζί».

«Τα θαλάσσια οικόπεδα δεν τα “βγάζουμε” μόνο και μόνο για να εκδώσουμε χάρτες, αλλά για να τα αξιοποιήσουμε στρατηγικά» τόνισε ο καθηγητής και πρόσθεσε: «Τα θαλάσσια οικόπεδα είναι ένας άμεσος τρόπος να ενισχύουμε την Α.Ο.Ζ. μας, δηλαδή τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Μέσω αυτών διαμορφώνουμε μια γεωστρατηγική σκακιέρα που μας δίνει νέες δυνατότητες και προοπτικές […] Τα θαλάσσια οικόπεδα δεν είναι απλώς εν δυνάμει συμβόλαια. Αυτές οι συμφωνίες αλλάζουν το στάτους της περιοχής, αφού αναβαθμίζεται μόνο και μόνο από την παρουσία του εταίρου».