Κρατά σφικτά τον τενεκέ με την μπογιά
τρέχει να γράψει ένα σύνθημα στον τοίχο.
άφοβα βγαίνει μες στην κρύα τη νυχτιά
τι κι αν πιστόλια έχουν οι Άγγλοι και σκυλιά,
δεν τον τρομάζει κανενός όπλου ο ήχος.
Γράφει εκεί μια λέξη τώρα μαγική!
Τα χέρια αδράχνουν ίδια ατσάλι το πινέλο,
όπως ατσάλι η καρδιά του κι η ψυχή
που ψάλλει μέσα του, μια θεία μουσική,
μικρέ στρατιώτη, να σε προσκυνήσω θέλω.
Ο τοίχος γιόμισε μπαρούτι και μπογιά,
κι η λέξη καίει και τριγύρω μας φωτίζει
όνομα θείο! Το διαβάζω, «ΛΕΥΤΕΡΙΑ»
δονεί σεισμός και νου και σώμα και καρδιά
που απ' τη συγκίνηση στα στήθια φτερουγίζει.
Μα να! Ακούγεται βηματισμός βαρύς
που και την πέτρα τη ματώνει, την πληγώνει,
ίδιος μολύβι, ίδιος σίδερο θαρρείς.
Τρέχα Κυπριόπουλο και φύγε να χαρείς,
είν' ο φονιάς της λευτεριάς σου και σκοτώνει.
Το χώμα βάφτηκε με αίμα και μπογιά
και κει, φυτεύτηκε και λευτεριάς ο σπόρος.
Να το αδύνατο κορμάκι που λυγά,
στα δυο διπλώνεται και πέφτει κει αργά,
μα φεγγοβόλησε και άστραψε ο χώρος!
Τ' αστέρια σκύψανε κοντά του στοργικά
και τον σκεπάσαν με τα ολόλαμπρα τους χέρια.
Το σώμα άυλο πετάει ξαφνικά
η αιωνιότητα το θάνατο νικά,
βροντούν και τρέμουν τα ουράνια, τα αιθέρια!
Κι εκεί, ψηλά, μες στου απείρου το στρατί,
που ανταμώνεται η δόξα με τα θεία,
ένα μικρό που το πινέλο του κρατεί
κι είν' η μπογιά του με το αίμα του σμικτή,
του στεφανώνει, τον δοξάζ' η Ιστορία.
Τούλα Κακουλλή
Από την ποιητική συλλογή
«Ζωγραφίζω την ελπίδα»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ όχι υβριστικά σχόλια,το ellada-kupros δεν φέρει ευθύνη για τυχόν υβριστικούς χαρακτηρισμούς.Σφάξτε τους με το βαμβάκι..έχουμε πλούσιο λεξιλόγιο άλλωστε.