Τις τελευταίες εβδομάδες, ο οικονομικός στραγγαλισμός της Κυπριακής οικονομίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Αμερική μας εξαναγκάζει να αναθεωρήσουμε(επιτέλους) την γεωπολιτική μας στρατηγική και να βγούμε σεργιάνι για νέους στρατηγικούς σύμμαχους που θα συμπαρασταθούν στην Κύπρο τις κρίσιμες αυτές στιγμές, αλλά και θα ενισχύσουν την Κυπριακή Δημοκρατία στους δύσκολους αγώνες που έχει να δώσει για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού προβλήματος, αλλά και για την εξόρυξη και εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου από τις θάλασσες μας. Αφού έχει απομυθοποιηθεί το δόγμα της νεοφιλελεύθερης παράταξης της Κύπρουπως «η Κύπρος δεν είναι μόνη» και αφού οι «εταίροι» μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν αποδοκιμασθεί ακόμα και στους κόλπους του Δημοκρατικού Συναγερμού είναι πλέον διακριτή η ανάγκη για σύναψη νέων και εθνικά ωφέλιμων συμμαχιών.
Προτού, όμως, φτάσουμε στο σημείο να διαλέξουμε τους νέους μας αλλοεθνείς συμμάχους, υπάρχει η ανάγκη να επανεξετάσουμε τον ρόλο του άλλου Ελληνικού κράτους στην Ανατολική Μεσόγειο, αυτό της μητροπολιτικής Ελλάδος. Η στάση της τρικομματικής κυβέρνησης Σαμαρά κατά τις διεργασίες του Γιούρογκρουπ όπου η Κύπρος δέχτηκε την άνανδρη και αναίτια οικονομική επίθεση από την Τρόικαφούντωσε τις αντεθνικές και ανθελληνικές φωνές στο εσωτερικό της Κύπρουαναβιώνοντας ένα νέο κύμα μίσους προς τους αδελφούς Ελλαδίτες όπως αυτό που έφερε η καταστροφή του ’74.
Ο Ελληνισμός της Κύπρου νιώθει προδομένος αφού σε άλλη μια ιστορική στιγμή για το νησί μας η κυβέρνηση Σαμαρά προεξέχοντος του Υπουργού Οικονομικών κ. Στουρνάρα δεν έκανε τίποτα για να προστατεύσει το νοτιοανατολικότερο άκρο του Έθνους αφήνοντας έτσι την Κύπρο στο έλεος των Ευρωπαίων «εταίρων». Αντιθέτως, σιωπηλά συναίνεσε στην οικονομική αφαίμαξη της Κύπρου από τα κοράκια της Τρόικας, βάζοντας και αυτή το λιθαράκι της στην κοινωνική εξαθλίωση του Ελληνισμού της Κύπρου που επίκειται.
Είναι, όμως, λογικό να υπάρχει απαίτηση από την κυβέρνηση Σαμαρά για κάτι περισσότερο από αυτό που έδωσε η Ελλαδική κυβέρνηση κατά την διαπραγμάτευση στο Γιούρογκρουπ; Η απάντηση δεν μπορεί να είναι παρά αρνητική.Η Ελλάδα του Σαμαρά, και γενικότερα όλης της μεταπολιτευτικής πολιτικής πραγματικότητας, δεν θυμίζει σε τίποτα Ελλάδα. Έχει καταντήσει να είναι το μακρύ χέρι της Αμερικής στην Ανατολική Μεσόγειο χάρη σε όλες αυτές τις κυβερνήσεις που ανέλαβαν το πηδάλιο της χώρας από την πτώση του στρατιωτικού καθεστώτος το 1974 και εντεύθεν (συμπεριλαμβανομένης και της ίδιας της χούντας των συνταγματαρχών). Αποτελεί ένα θλιβερό προτεκτοράτο ξένων δυνάμεων που έχει απολέσει την εθνική της κυριαρχία και που αδυνατεί να παίξει το ρόλο που της αναλογεί στην ευαίσθητη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου μετατρέποντας την άλλοτε άτρωτη Ελλάδα στον φτωχό συγγενή της περιοχής. Χρησιμοποιώντας το δόγμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή του πρεσβύτερου πως «η Ελλάδα ανήκει στη Δύση» (που βρίσκει απήχηση στην Κύπρο από τον ομογάλακτο του Ν. Αναστασιάδη), ανέχεται εδώ και τρία χρόνια την υποδούλωση του Μνημονίου και πολιτεύεται σύμφωνα με τις υποδείξεις της Τρόικας ξεχνώντας πως αποτελεί ανεξάρτητο κράτος και θα πρέπει να συμπεριφέρεται ως τέτοιο. Η κυβέρνηση Σαμαρά, παίρνοντας τη σκυτάλη από τον προδότη Γεώργιο Ανδρέα Παπανδρέου, έχει οδηγήσει στην ανεργία, την ανέχεια και την εξαθλίωση ένα ολόκληρο Έθνος. Τον δικό του, υποτίθεται, λαό. Η λίστα αυτοκτονιών μεγαλώνει όλο και περισσότερο, ενώ η πολυδιαφημισμένη ανάπτυξη φαίνεται πως αργεί πολύ ακόμα. Ταυτόχρονα, κάθε τόσο η Ελλάδα ζητιανεύει τη δόση της από την Τρόικα, ως ένα κοινό πρεζόνι. Η κυβέρνηση Σαμαρά δεν έχει τολμήσει να πει ούτε ένα «ΟΧΙ» στις απαιτήσεις της Τρόικας και των σκοτεινών κέντρων εξουσίας που εξουσιάζουν αυτή τη στιγμή την Ελλάδα. Είναι η ίδια κυβέρνηση που προεκλογικά δεσμεύτηκε (δεν είναι για σένα κ. Αναστασιάδη) πως με την αναρρίχηση της στην εξουσία θα οριοθετούσε την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Ελλάδος και θα ξεκινούσε τη διαδικασία εξεύρεσης και εξόρυξης υδρογονανθράκων από την αποδεδειγμένα πλούσια σε ορυκτό πλούτο θάλασσα της, αλλά μετεκλογικά υπέκυψε στις απειλές της Άγκυρας και αναίρεσε την υπόσχεση του. Είναι η ίδια κυβέρνηση που δεξιώνεται τον Νταβούτογλου, ενώ την ίδια στιγμή γευματίζει με τον νεο-οθωμανό Ερντογάν στο Κατάρ ξεχνώντας πως τα Τουρκικά στρατεύματα είναι ακόμα στην Κύπρο και επιβουλεύονται το Αιγαίο και τη Θράκη. Είναι η κυβέρνηση που δεν μπορεί να προστατεύσει τον ίδιο της τον λαό από ένα σωρό αλλοεθνείς εγκληματίες με καλάζνικοφ που εισχώρησαν στο εσωτερικό της Ελλάδος. Είναι σε βάρος αυτής και των προηγούμενων μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων που έρχονται σωρηδόν στην επιφάνεια τα σκάνδαλα διαφθοράς και διαπλοκής υποβιβάζοντας την Ελλάδα στο παγκόσμιο. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι, τα ίδια κόμματα και οι ίδιες ηγεσίες που έδωσαν τη μισή Κύπρο στην Τουρκία, χάρισαν τη Βόρειο Ήπειρο στην Αλβανία, ενέδωσαν στις πιέσεις των ξένων δυνάμεων όσο αφορά το όνομα «Μακεδονία» για τα Σκόπια, ανέχονται τους Τούρκους πράκτορες στο Τουρκικό προξενείο της Θράκης, είναι αυτοί οι ίδιοι που καλοβλέπουν ένα συμβιβασμό στο Αιγαίο για συνεκμετάλλευση του με την νεο-οθωμανική Τουρκία.
Ως ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου δεν περιμέναμε καμιά ανταπόκριση από τους εντολοδόχους που κυβερνούν την Ελλάδα. Συμμεριζόμαστε τον πόνο των αδελφών Ελλήνων που κατοικούν στην κυρίως Ελλάδα για τις κακουχίες που περνούν την τριετία του Εθνοκτόνου Μνημονίου και είμαστε σίγουροι πως το αντίστοιχο συμβαίνει και από τη δική τους μεριά μετά την επίθεση των «τεχνοκρατών» των Βρυξελλών σε βάρος της Κύπρου. Έχουμε την ίδια αγωνία για το πότε θα μας αδειάσουν τη γωνιά από την Ελλάδα οι πράκτορες των ξένων δυνάμεων που εξουσιάζουν το Έθνος μας, αφού έχουμε διατυπώσει τη θέση μας πως η Ελλάδα έχει ανάγκη από μια Εθνική ηγεσία που θα συνεπάρει μαζί της και το έτερο Ελληνικό κράτος της Ανατολικής Μεσογείου. Είναι γνωστές οι θέσεις του κινήματος μας πως η Κύπρος είναι αναπόσπαστο κομμάτι του Έθνους και πως οι μόνοι ξένοι σε αυτό είναι οι κυβερνήσεις Ελλάδος και Κύπρου που έχουν φέρει στο Έθνος τη σαπίλα. Δεν συμμεριζόμαστε τις αντεθνικές φωνές στο εσωτερικό της Κύπρου.
Είναι, όμως, λογικό να υπάρχει απαίτηση από την κυβέρνηση Σαμαρά για κάτι περισσότερο από αυτό που έδωσε η Ελλαδική κυβέρνηση κατά την διαπραγμάτευση στο Γιούρογκρουπ; Η απάντηση δεν μπορεί να είναι παρά αρνητική.Η Ελλάδα του Σαμαρά, και γενικότερα όλης της μεταπολιτευτικής πολιτικής πραγματικότητας, δεν θυμίζει σε τίποτα Ελλάδα. Έχει καταντήσει να είναι το μακρύ χέρι της Αμερικής στην Ανατολική Μεσόγειο χάρη σε όλες αυτές τις κυβερνήσεις που ανέλαβαν το πηδάλιο της χώρας από την πτώση του στρατιωτικού καθεστώτος το 1974 και εντεύθεν (συμπεριλαμβανομένης και της ίδιας της χούντας των συνταγματαρχών). Αποτελεί ένα θλιβερό προτεκτοράτο ξένων δυνάμεων που έχει απολέσει την εθνική της κυριαρχία και που αδυνατεί να παίξει το ρόλο που της αναλογεί στην ευαίσθητη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου μετατρέποντας την άλλοτε άτρωτη Ελλάδα στον φτωχό συγγενή της περιοχής. Χρησιμοποιώντας το δόγμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή του πρεσβύτερου πως «η Ελλάδα ανήκει στη Δύση» (που βρίσκει απήχηση στην Κύπρο από τον ομογάλακτο του Ν. Αναστασιάδη), ανέχεται εδώ και τρία χρόνια την υποδούλωση του Μνημονίου και πολιτεύεται σύμφωνα με τις υποδείξεις της Τρόικας ξεχνώντας πως αποτελεί ανεξάρτητο κράτος και θα πρέπει να συμπεριφέρεται ως τέτοιο. Η κυβέρνηση Σαμαρά, παίρνοντας τη σκυτάλη από τον προδότη Γεώργιο Ανδρέα Παπανδρέου, έχει οδηγήσει στην ανεργία, την ανέχεια και την εξαθλίωση ένα ολόκληρο Έθνος. Τον δικό του, υποτίθεται, λαό. Η λίστα αυτοκτονιών μεγαλώνει όλο και περισσότερο, ενώ η πολυδιαφημισμένη ανάπτυξη φαίνεται πως αργεί πολύ ακόμα. Ταυτόχρονα, κάθε τόσο η Ελλάδα ζητιανεύει τη δόση της από την Τρόικα, ως ένα κοινό πρεζόνι. Η κυβέρνηση Σαμαρά δεν έχει τολμήσει να πει ούτε ένα «ΟΧΙ» στις απαιτήσεις της Τρόικας και των σκοτεινών κέντρων εξουσίας που εξουσιάζουν αυτή τη στιγμή την Ελλάδα. Είναι η ίδια κυβέρνηση που προεκλογικά δεσμεύτηκε (δεν είναι για σένα κ. Αναστασιάδη) πως με την αναρρίχηση της στην εξουσία θα οριοθετούσε την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Ελλάδος και θα ξεκινούσε τη διαδικασία εξεύρεσης και εξόρυξης υδρογονανθράκων από την αποδεδειγμένα πλούσια σε ορυκτό πλούτο θάλασσα της, αλλά μετεκλογικά υπέκυψε στις απειλές της Άγκυρας και αναίρεσε την υπόσχεση του. Είναι η ίδια κυβέρνηση που δεξιώνεται τον Νταβούτογλου, ενώ την ίδια στιγμή γευματίζει με τον νεο-οθωμανό Ερντογάν στο Κατάρ ξεχνώντας πως τα Τουρκικά στρατεύματα είναι ακόμα στην Κύπρο και επιβουλεύονται το Αιγαίο και τη Θράκη. Είναι η κυβέρνηση που δεν μπορεί να προστατεύσει τον ίδιο της τον λαό από ένα σωρό αλλοεθνείς εγκληματίες με καλάζνικοφ που εισχώρησαν στο εσωτερικό της Ελλάδος. Είναι σε βάρος αυτής και των προηγούμενων μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων που έρχονται σωρηδόν στην επιφάνεια τα σκάνδαλα διαφθοράς και διαπλοκής υποβιβάζοντας την Ελλάδα στο παγκόσμιο. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι, τα ίδια κόμματα και οι ίδιες ηγεσίες που έδωσαν τη μισή Κύπρο στην Τουρκία, χάρισαν τη Βόρειο Ήπειρο στην Αλβανία, ενέδωσαν στις πιέσεις των ξένων δυνάμεων όσο αφορά το όνομα «Μακεδονία» για τα Σκόπια, ανέχονται τους Τούρκους πράκτορες στο Τουρκικό προξενείο της Θράκης, είναι αυτοί οι ίδιοι που καλοβλέπουν ένα συμβιβασμό στο Αιγαίο για συνεκμετάλλευση του με την νεο-οθωμανική Τουρκία.
Ως ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου δεν περιμέναμε καμιά ανταπόκριση από τους εντολοδόχους που κυβερνούν την Ελλάδα. Συμμεριζόμαστε τον πόνο των αδελφών Ελλήνων που κατοικούν στην κυρίως Ελλάδα για τις κακουχίες που περνούν την τριετία του Εθνοκτόνου Μνημονίου και είμαστε σίγουροι πως το αντίστοιχο συμβαίνει και από τη δική τους μεριά μετά την επίθεση των «τεχνοκρατών» των Βρυξελλών σε βάρος της Κύπρου. Έχουμε την ίδια αγωνία για το πότε θα μας αδειάσουν τη γωνιά από την Ελλάδα οι πράκτορες των ξένων δυνάμεων που εξουσιάζουν το Έθνος μας, αφού έχουμε διατυπώσει τη θέση μας πως η Ελλάδα έχει ανάγκη από μια Εθνική ηγεσία που θα συνεπάρει μαζί της και το έτερο Ελληνικό κράτος της Ανατολικής Μεσογείου. Είναι γνωστές οι θέσεις του κινήματος μας πως η Κύπρος είναι αναπόσπαστο κομμάτι του Έθνους και πως οι μόνοι ξένοι σε αυτό είναι οι κυβερνήσεις Ελλάδος και Κύπρου που έχουν φέρει στο Έθνος τη σαπίλα. Δεν συμμεριζόμαστε τις αντεθνικές φωνές στο εσωτερικό της Κύπρου.
Ο λαός που ζει στην κυρίως Ελλάδα δεν έχει προδώσει τον Ελληνισμό της Κύπρου. Το μαρτυρούν άλλωστε τα κόκκαλα των Ελδυκάριων που κράτησαν το 1974 την Λευκωσία και κατ’ επέκταση το υπόλοιπο νησί που είχε απομείνει. Το μαρτυρούν τα αμούστακα παιδιά της ΕΟΚΑ που βάδιζαν στην αγχόνη ψέλνοντας τον Εθνικό Ύμνο. Το μαρτυρούν 3000 χρόνια Ελληνικής ιστορίας του νησιού. Αυτοί που προδίδουν την Κύπρο σε κάθε ευκαιρία είναι οι πράκτορες των ξένων δυνάμεων στην Ελλάδα και στην Κύπρο που επιθυμούν διακαώς την αποκόλληση της Κύπρου από το Ελληνικό Έθνος έτσι ώστε να την κάνουν ευάλωτη και να την υποδουλώσουν. Οι περισπούδαστοι πολιτικάντηδες της Αθήνας και της Λευκωσίας δεν είναι ικανοί να αμαυρώσουν τόσων χιλιάδων χρόνων Ελληνικής ιστορίας και ούτε να μας εξαναγκάσουν να θεωρήσουμε εαυτούς ξένα σώματα από το ένδοξο Ελληνικό Έθνος. Γιατί η Κύπρος ήταν, είναι και θα παραμείνει αναπόσπαστο κομμάτι του Ελληνισμού.
Γραφείο Τύπου
ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου
Γραφείο Τύπου
ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ όχι υβριστικά σχόλια,το ellada-kupros δεν φέρει ευθύνη για τυχόν υβριστικούς χαρακτηρισμούς.Σφάξτε τους με το βαμβάκι..έχουμε πλούσιο λεξιλόγιο άλλωστε.