Σάββατο 12 Αυγούστου 2017

Χοντρά χρηματιστηριακά παιχνίδια με δούρειο ίππο την Βόρεια Κορέα. Το κλειδί για την πίσω αυλή της Κίνας φαίνεται να κρατούν οι ΗΠΑ και στέλνουν μήνυμα στο ΠΕΚΙΝΟ.


Αφορμή για το σημερινό άρθρο ήταν μια δημοσίευση από το blog
http://esxatianasxesi  ΕΣΧΑΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΑΝΑΣΧΕΣΕΩΣ, όπου σημειώνει πολύ εύστοχα ότι πίσω από την κουρτίνα των απειλών του Kim Jong Un βρίσκεται κάτι ποιο βαθύ, ποιο σημαντικό και από τα πυρηνικά, η διακίνηση του χρήματος μέσω των Χρηματιστηρίων και ειδικότερα μέσω του Χ.Α. της Κίνας. Για να προσπαθήσουμε μαζί να δούμε τι συμβαίνει πίσω από την κουρτίνα των απειλών των ΗΠΑ και της Βορείου Κορέας.


Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ γράφει στις 11/08/2017

Στα επενδυτικά καταφύγια εν μέσω πυρηνικής απειλής

Από την έντυπη έκδοση

Των Νατάσας Στασινού και Αγγελικής Κοτσοβού

Η ανταλλαγή λεκτικών πυρών ανάμεσα σε ΗΠΑ και Βόρεια Κορέα έρχεται να ανάψει φωτιές στις διεθνείς αγορές. Οι επενδυτές, που μέχρι στιγμής φέτος γύριζαν την πλάτη στις γεωπολιτικές ανησυχίες και εστίαζαν στα ενθαρρυντικά μηνύματα για την παγκόσμια ανάπτυξη και την εταιρική κερδοφορία, αναθεωρούν πλέον τη στάση τους. Σπεύδουν να περιορίσουν την έκθεσή τους στο ρίσκο των μετοχών, εγκαταλείπουν το δολάριο και επιζητούν ασφάλεια στην αγκαλιά του χρυσού και ορισμένων νομισμάτων. Μέσα στην αναστάτωση αυτή, κερδισμένα βγαίνουν τα hedge funds, τα οποία έχουν σπεύσει να εξασφαλίσουν βορειοκορεατικά ασφάλιστρα κινδύνου.

Οι μετοχές

Ο παγκόσμιος δείκτης μετοχών MSCI All Country βρέθηκε χθες στο κόκκινο για τρίτη διαδοχική συνεδρίαση, με απώλειες περίπου 1%. Στο σύνολό τους οι δείκτες των ασιατικών χρηματιστηρίων βρέθηκαν σε τροχιά πτώσης, αν και οι απώλειες ήταν σχετικά συγκρατημένες, με τους επενδυτές να προσβλέπουν μάλλον σε «πυροσβεστική» παρέμβαση του Πεκίνου. Ρευστοποιήσεις επικράτησαν και στις αγορές της γηραιάς ηπείρου, με τον πανευρωπαϊκό δείκτη Stoxx Europe 600 να καταγράφει πτώση άνω του 1%.

Έκδηλη ήταν η αναστάτωση στη Wall Street, με τον Dow Jones να υποχωρεί ενδοσυνεδριακά περισσότερο από 150 μονάδες, στη χειρότερη ημέρα του εδώ και έναν μήνα. Τις ανησυχίες των επενδυτών για τους απρόβλεπτους Κιμ και Τραμπ μαρτυρά και η εκτίναξη του δείκτη μεταβλητότητας VIX στα υψηλότερα επίπεδα από τον Μάιο. Ο δείκτης έχει ενισχυθεί περισσότερο από 12% στις δύο τελευταίες συνεδριάσεις.

Τα νομίσματα

Στην αγορά συναλλάγματος, ιαπωνικό γιεν και ελβετικό φράγκο συνέχισαν να μονοπωλούν το ενδιαφέρον των επενδυτών. Το δολάριο υποχώρησε σε ναδίρ διμήνου έναντι του γιεν, με την ισοτιμία του κάτω από το όριο των 110 γιεν, ενώ εντυπωσιακά είναι και τα κέρδη του φράγκου τις δύο τελευταίες συνεδριάσεις. Οι επενδυτές σε περιόδους γεωπολιτικών εντάσεων αναζητούν το καταφύγιο του γιεν εν μέρει διότι η Ιαπωνία εμφανίζει μεγάλο πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών και αποτελώντας τη μεγαλύτερη πιστώτρια χώρα, επικρατεί η εντύπωση ότι οι Ιάπωνες επενδυτές σε περιόδους διεθνούς αβεβαιότητας θα θελήσουν να «επαναπατρίσουν» τις τοποθετήσεις τους σε ξένα περιουσιακά στοιχεία.

Δυναμώνει η λάμψη του χρυσού

Με τη λάμψη του να ενισχύεται σε περιόδους γεωπολιτικών εντάσεων, ο χρυσός υπερβαίνει φέτος σε επιδόσεις τις αμερικανικές μετοχές, καθώς η κλιμάκωση της ρητορικής μεταξύ των ΗΠΑ και της Βόρειας Κορέας, σε συνδυασμό με το ασθενέστερο δολάριο, ενισχύει τη ζήτηση για το πολύτιμο μέταλλο. Η τιμή του χρυσού άγγιξε χθες υψηλά διμήνου, κοντά στα 1.290 δολάρια ανά ουγκιά. Από τις αρχές του έτους, ο χρυσός εμφανίζει κέρδη 11%, μεγαλύτερα σε σύγκριση με τα κέρδη του δείκτη S&P 500. Εν μέσω αβεβαιότητας και εντάσεων, οι αναλυτές προβλέπουν ακόμη μεγαλύτερη άνοδο του πολύτιμου μετάλλου. «Η πολεμοχαρής στάση μάς κάνει και αναμένουμε ότι οι τιμές του χρυσού θα συνεχίσουν να κινούνται ανοδικά και πιθανότατα πολύ σύντομα θα ξεπεράσουν το όριο των 1.300 δολαρίων ανά ουγκιά», τονίζει στο Reuters ο Έντουαρντ Μέιρ, αναλυτής στην INTL FCStone.


Από την ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ στις 11/08/2017

Το πλεόνασμα της οργής

Από την έντυπη έκδοση

Της Αγγελικής Κοτσοβού

Δεν είναι μόνο η Βόρεια Κορέα που αναγκάζει τον Τραμπ να αντιδράσει με «πυρ και οργή». Το πλεόνασμα του εμπορικού «γίγαντα» της Ευρώπης έχει προκαλέσει το μένος του Αμερικανού προέδρου, φουντώνοντας την «κόντρα» μεταξύ Ουάσιγκτον και Βερολίνου. Με βάση τα στοιχεία Ιουνίου, το εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας συνεχίζει να αυξάνεται, αγγίζοντας υψηλά δεκαμήνου, στα 21,2 δισ. ευρώ. Αυτό συμβαίνει διότι το ποσό των γερμανικών αγαθών που πωλήθηκαν σε αγορές του εξωτερικού ανήλθε στα 104,9 δισ. ευρώ, την ώρα που το ποσό των εισαγομένων αγαθών ήταν σημαντικά μικρότερο, στα 83,7 δισ. ευρώ.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η πλάστιγγα του εμπορικού ισοζυγίου κλίνει προς τις εξαγωγές - αποτελούν εξάλλου τη βασική κινητήριο δύναμη στην οποία στηρίζεται το «θαύμα» της γερμανικής οικονομίας. Εξαιτίας αυτού του πλεονάσματος -όπως και του πλεονάσματος που εμφανίζει ο γερμανικός προϋπολογισμός, την ώρα που οι χώρες του Νότου παλεύουν με χρόνια ελλείμματα- η Γερμανία έχει δεχθεί έντονη κριτική, τόσο από τους Ευρωπαίους εταίρους της όσο και από τις μεγάλες παγκόσμιες δυνάμεις, όπως η Αμερική, το έλλειμμα της οποίας είναι το μεγαλύτερο στον κόσμο.

Το 2016 ανήλθε στα 452 δισ. δολάρια (386 δισ. ευρώ), σχεδόν τέσσερις φορές μεγαλύτερο σε σύγκριση με το έλλειμμα της Βρετανίας, που είναι το δεύτερο μεγαλύτερο παγκοσμίως. Γι’ αυτό και εξαπολύει μύδρους εναντίον της Γερμανίας για το εμπορικό της πλεόνασμα, που πέρυσι ανήλθε σχεδόν στα 300 δισ. δολάρια και είναι το μεγαλύτερο στον κόσμο, έχοντας ξεπεράσει ακόμη και την άλλοτε πρωταθλήτρια Κίνα, που είχε πλεόνασμα 200 δισ. δολαρίων

Ας πάμε λίγο πίσω τώρα στο 2016 και ας δούμε τις παρεμβάσεις που έγιναν από την Κινεζική κυβέρνηση στο πεδίο της οικονομίας.

Μποτόπουλος: Τα μαθήματα της Κίνας και η Ελλάδα


12 Ιανουαρίου 2016

Η κρίση στην ασιατική υπερδύναμη διδάσκει τη σημασία της εμπιστοσύνης αλλά και πόσο ισχυρή είναι η αλληλεπίδραση των αγορών. Η εικονική πραγματικότητα της κινεζικής οικονομίας, τα μπαζούκα των κεντρικών τραπεζών και ο κίνδυνος από νέες φούσκες.

Η χρονιά μπήκε με μια μεγάλη χρηματοοικονομική αναστάτωση με προέλευση την Κίνα. Για δεύτερη συνεχόμενη εβδομάδα, το Χρηματιστήριο της Σαγκάης πέφτει παραπάνω από το «κανονικό» -στα επίπεδα του -5% αυτή τη Δευτέρα- και παρασύρει όλες τις διεθνείς χρηματαγορές αλλά και την παγκόσμια οικονομία. Ένας εύθραυστος κολοσσός τραντάζει τα θεμέλια ενός εύθραυστου συστήματος. Από την περιπέτεια αυτή, με τις βαθιές και απρόβλεπτες ακόμα συνέπειες, νομίζω ότι ο κόσμος, και όχι μόνο της οικονομίας, θα κέρδιζε να βγάλει δύο γενικότερα συμπεράσματα.

Α) Η σχέση «κρατικής οικονομίας» και κεφαλαιαγορών. Ο κολοσσός που λέγεται Κίνα συμμετέχει, και μάλιστα από θέση πρωταγωνιστή, στον σύγχρονο καπιταλισμό, όχι όμως με τα εργαλεία του σύγχρονου καπιταλισμού. Το πρόβλημα που αυτές τις μέρες δημιουργήθηκε, ή μάλλον αναδύθηκε, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε πολιτικές αποφάσεις κρατικών, στην ουσία, οργάνων επί κρίσιμων οικονομικών ζητημάτων.

Η απόφαση της –τύποις μόνο ανεξάρτητης- Κεντρικής Τράπεζας για μεγάλη υποτίμηση του κινεζικού νομίσματος έναντι του δολαρίου οδήγησε σε σημαντικές αποσύρσεις κεφαλαίων, που με τη σειρά τους είχαν ως αποτέλεσμα τη ραγδαία πτώση των αποθεματικών της Κίνας -των μεγαλύτερων στον κόσμο. Οι δύο αυτές εξελίξεις -υποτίμηση του γουάν και μείωση αποθεματικών- ήταν αρκετές για να προκαλέσουν ανησυχία στους επενδυτές, άρα μαζικές πωλήσεις τίτλων, άρα σημαντική πτώση του χρηματιστηριακού δείκτη. Το γεγονός ότι και η «θεραπεία» ήταν κρατικής εμπνεύσεως και εκτέλεσης -εισαγωγή και γρήγορη απόσυρση ενός αυτόματου «διακόπτη κλεισίματος» των συναλλαγών πέρα από κάποια επίπεδο πτώσης, διατεταγμένες μαζικές αγορές τίτλων, εξίσου απότομη και ξεκομμένη από την οικονομική συγκυρία ανατίμηση του γουάν- όχι μόνο δεν διέλυσε αλλά ενίσχυσε την ανησυχία των διεθνών αγορών.

Η δηλητηριώδης υποψία ότι η πραγματική εικόνα της κινεζικής οικονομίας δεν ανταποκρίνεται στις επιδόσεις της κεφαλαιαγοράς της εκφράστηκε μέσα από κινήσεις που καθοδηγούνται από τα δύο κύρια ένστικτα στον χώρο των χρηματιστηριακών αγορών: το ένστικτο της αγέλης -αρκεί να κινηθούν λίγοι για να τους ακολουθήσουν πολλοί- και την άπωση της αβεβαιότητας -αρκεί κάτι να μη μοιάζει καθαρό για να θεωρηθεί ότι κρύβει κάτι κακό. Τα -πιθανώς συγκυριακά- προβλήματα μιας κρατικά κατευθυνόμενης κεφαλαιαγοράς διογκώνουν έτσι στα μάτια των επενδυτών τα δομικά προβλήματα μιας κρατικά κατευθυνόμενης οικονομίας, παρότι αυτή συνεχίζει να είναι η δεύτερη του πλανήτη, να διαθέτει τα μεγαλύτερα αποθεματικά και να προβλέπεται να αναπτυχθεί «μόνο» με 6,5% μέσα στο τρέχον έτος.

Το κλασικό μάθημα των Αγορών ισχύει και στην περίπτωση της Κίνας: αν κλονίσεις την εμπιστοσύνη των Αγορών, κλονίζεις τα θεμέλια της οικονομίας σου κι αν πας να «μασκαρέψεις» τα θεμέλια, κλονίζεις ακόμα πιο ανεπανόρθωτα την εμπιστοσύνη. Το μάθημα που απορρέει για τη μικρή Ελλάδα: πρώτα θα βελτιωθούν -πραγματικά- τα χρηματοοικονομικά δεδομένα και μετά θα ανέβει το Χρηματιστήριο, η προσπάθεια να ντοπαριστούν «αναπτυξιακά» τα οικονομικά μεγέθη μέσω του Χρηματιστηρίου δεν μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα παρά την καθυστέρηση ανόρθωσης και της οικονομίας και του Χρηματιστηρίου.

Β) Η στενή αλληλοσύνδεση των παγκόσμιων Αγορών. Η Κίνα και η οικονομία της είναι τόσο μεγάλες που δεν επιτρέπουν την παρομοίωση της πεταλούδας που πετάει στη Σαγκάη και δημιουργεί τσουνάμι στη Νέα Υόρκη. Το τσουνάμι στη Νέα Υόρκη, που είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμο να (ξανα)ξεσπάσει (μη χάσετε την πρόσφατη ταινία Το μεγάλο σορτάρισμα), οφείλεται στο ότι αυτό που θεωρούσαμε πεταλούδα ήταν στην πραγματικότητα γεράκι με μεγάλες μαύρες φτερούγες που ρίχνουν σκιά σε όλα τα χρηματιστήρια και σε όλες τις οικονομίες του κόσμου.

Το γεγονός ότι η Κίνα έχει «αγοράσει» μεγάλη ποσότητα αμερικανικού χρέους (στην πραγματικότητα έχει επενδύσει, οικονομικά και γεωστρατηγικά, σε αυτό) είναι σχεδόν δευτερεύον σε σχέση με τις κύριες, παρότι συχνά υπόγειες, εξελίξεις της παγκόσμιας οικονομίας και τον τρόπο που επηρεάζουν τις παγκόσμιες χρηματαγορές: φρενάρισμα έως οπισθοχώρηση όλων των «αναπτυσσόμενων» αγορών (με τη Βραζιλία, τη Ρωσία και τη Νότια Αφρική στην πρώτη γραμμή), κατρακύλισμα των τιμών του πετρελαίου και άρα και μιας ολόκληρης αγοράς χρηματιστηριακών προϊόντων, αναζωπύρωση και ενίσχυση εστιών ψυχροπολεμικής ή και θερμοπολεμικής έντασης σε κάθε σχεδόν γωνιά του πλανήτη, υπερβολική εναπόθεση ελπίδων σε αποφάσεις και κινήσεις «εξισορρόπησης» εκ μέρους μεγάλων και μικρότερων κεντρικών τραπεζών, επίσης ανά τον κόσμο.

Το «παίξιμο» των κεντρικών τραπεζών με τα διάφορα νομισματικά «μπαζούκα»,τύπου Ντράγκι, ή με τα επιτόκια, όπως στις ΗΠΑ, ή με την «ανάπτυξη», όπως στην Ιαπωνία, ή με το ίδιο το νόμισμα, όπως είδαμε ότι συνέβη στην Κίνα, μπορεί να αποτελούν χρήσιμα, ίσως και σωτήρια, όπλα για επίλυση βραχυπρόθεσμων κρίσεων ή εξαιρετικών αναταράξεων, απειλούν όμως, αν καταλήξουν να γίνουν ο κανόνας αντί η εξαίρεση, με στρέβλωση της πραγματικότητας παρόμοια με εκείνη που δημιουργεί η πιο ωμά κρατική παρέμβαση στην Κίνα. Το σίγουρο είναι ότι τα δομικά προβλήματα της παρούσας φάσης ενέχουν τον κίνδυνο δημιουργίας παγκόσμιων «φουσκών», μπροστά στις οποίες η εικονική πραγματικότητα της κινεζικής οικονομίας είναι πιθανό να μοιάζει με περίπατο στο δάσος με τα χρυσάνθεμα.

Ο τρόπος να αποφευχθούν αυτές οι φούσκες -και αυτό είναι το δεύτερο μάθημα για την παγκόσμια οικονομία- είναι μέσω συνεννόησης και ανταποκρινόμενων στα πραγματικά δεδομένα δομικών κινήσεων στο υψηλότερο διεθνές επίπεδο και όχι μέσω αποσπασματικών εθνικών ή έστω περιφερειακών μέτρων, που μπορεί να αποδειχθούν πυροσβεστικά σήμερα αλλά εμπρηστικά αύριο. Για τη μικρή Ελλάδα, το μάθημα μεταφράζεται ως εξής: καμία τύχη εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης,καμία σωτηρία από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αν δεν πιστέψουμε στο σχέδιό της -γιατί μόνο έτσι μπορούμε να ελπίζουμε ότι αυτό θα βελτιωθεί, όπως απαιτείται.


* Συνταγματολόγος, Σύμβουλος στην Τράπεζα της Ελλάδος, πρ. Πρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς



Η ΚΙΝΑ προκαλεί πανικό στα χρηματιστήρια

07/01/2016

O δείκτης CSI 300 κινεζικών εταιρειών, εισηγμένων στα χρηματιστήρια της Σαγκάης και του Σεντζέν έκανε βουτιά 7%, που αποτελεί και το ανώτατο επιτρεπόμενο όριο μείωσης των τιμών των μετοχών, με αποτέλεσμα να διακοπούν οι συναλλαγές, για δεύτερη φορά την πρώτη εβδομάδα του έτους. Η βουτιά των μετοχών σημειώθηκε μετά τον καθορισμό χαμηλότερης ισοτιμίας για το γιουάν από την κινεζική κεντρική τράπεζα, με τη μείωση της ισοτιμίας να ανέρχεται σε 0,51% και να είναι η δεύτερη μεγαλύτερη μετά από αυτή τον περασμένο Αύγουστο (περίπου 2%). 

Η ισοτιμία του γιουάν στις εκτός της Κίνας αγορές συναλλάγματος υποχώρησε σε χαμηλό επίπεδο 5ετίας, πριν ανακάμψει, καθώς υπήρξαν υποψίες για παρεμβάσεις, ενώ το αμερικανικό πετρέλαιο κινείται προς τη χαμηλότερη τιμή κλεισίματος εδώ και δύο δεκαετίες. 

Το ιαπωνικό γεν ενισχύθηκε στο υψηλότερο επίπεδο από τον Αύγουστο, ενώ τα αμερικανικά ομόλογα και ο χρυσός έκαναν ράλι, καθώς οι επενδυτές προτιμούν τα περιουσιακά στοιχεία που θεωρούνται ασφαλή καταφύγια. Ο δείκτης προθεσμιακών τιμών Standard & Poor's του χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης σημείωνε απώλειες 1,4%, ενώ χθες είχε υποχωρήσει στο χαμηλότερο επίπεδο τριμήνου.


Σόρος: Η υποτίμηση του νομίσματός της μεταφέρει προβλήματα στον υπόλοιπο κόσμο
Ο μεγαλοεπενδυτής Τζορτζ Σόρος δήλωσε σε συνέδριο στη Σρι Λάνκα ότι η Κίνα δυσκολεύεται να βρει ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης και η υποτίμηση του νομίσματός της μεταφέρει προβλήματα στον υπόλοιπο κόσμο. Η επιστροφή σε ένα περιβάλλον θετικών επιτοκίων αποτελεί πρόκληση για τον αναπτυσσόμενο κόσμο, δήλωσε, προσθέτοντας ότι το σημερινό περιβάλλον έχει ομοιότητες με αυτό του 2008. «Η Κίνα έχει μεγάλο πρόβλημα προσαρμογής. Θα έλεγα ότι αντιστοιχεί με κρίση. Όταν κοιτάζω τις χρηματοπιστωτικές αγορές, υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα, που μου θυμίζει την κρίση που είχαμε το 2008», σημείωσε ο Σόρος.



Τι πραγματικά συμβαίνει με το κινεζικό χρηματιστήριο 

05/01/2016

Του Θεόδωρου Σεμερτζίδη

Αποτελεί άγραφο κανόνα της ζωής πως ό,τι ανεβαίνει απότομα, συνήθως κατεβαίνει και απότομα. Αυτό θα μπορούσε να συμβαίνει και με το χρηματιστήριο της Κίνας το οποίο μέσα σε ένα έτος γνώρισε εντυπωσιακή άνοδο, για να ακολουθήσει από το δεύτερο εξάμηνο του 2015 εξίσου εντυπωσιακή πτώση.

Αλήθεια όμως, ανήκει το χρηματιστήριο της Κίνας στην κατηγορία εκείνων των χρηματιστηρίων που αποτελούν καθαρά μια «φούσκα» ή υπάρχουν βαθύτερα αίτια που υποχρεώνουν τους επενδυτές σε άτακτη φυγή από αυτό;

Λένε πως το χρηματιστήριο αποτελεί τον καθρέπτη της οικονομίας και σύμφωνα με αυτή την ρήση θα επιχειρήσουμε μια βαθύτερη διείσδυση στα μακροοικονομικά στοιχεία της Κίνας, για να δούμε εάν η πτώση του χρηματιστηρίου της Κίνας γίνεται άνευ λόγου και αιτίας ή όχι.

Ενδιαφέρον έχει να εξετάσουμε πρώτα από τεχνικής απόψεως το κινεζικό χρηματιστήριο, που από τα χαμηλά του καλοκαιριού του 2014 πραγματοποίησε μέσα σε ένα έτος εντυπωσιακή άνοδο κατά 158,9%. Από τα υψηλά των 5.178,19 μονάδων στις 11 Ιουνίου του 2015, ο Shanghai Composite κατέγραψε απώλειες 44,94% φθάνοντας στα χαμηλά των 2.850,71 μονάδων στις 26 Αυγούστου του ιδίου έτους. Έκτοτε, το μόνο που κατάφερε το κινεζικό χρηματιστήριο ήταν να ενισχυθεί κατά 29,24% φθάνοντας στις 3.684 μονάδες στις 26 Νοεμβρίου του 2015.

Σημαντικό γεγονός (από τεχνικής απόψεως) αποτελεί η καθοδική διάσπαση του Κινητού Μέσου Όρου των 200 ημερών από αυτόν των 50 ημερών στις 4 Σεπτεμβρίου του 2015, δημιουργώντας τον σταυρό του θανάτου (death cross) κάτι που μέχρι στιγμής επιβεβαιώνει το καθοδικό σήμα που δόθηκε.

Ενδιαφέρον έχει να δούμε όμως και κάποια στοιχεία τα οποία υποδηλώνουν την υπερβολική (όπως αποδεικνύεται) άνοδο του κινεζικού χρηματιστηρίου.
Η κεφαλαιοποίηση του χρηματιστηρίου της Κίνας έφθασε στο peak τα 11,7 τρισ. δολάρια, ενώ το κινεζικό ΑΕΠ είναι $10,36 τρισ.

• Ο αριθμός των εταιρειών στο κινεζικό χρηματιστήριο τον Οκτώβριο του 2015 έφθασε στις 1.830 εταιρείες, όταν το αντίστοιχο διάστημα του 2014 υπήρχαν 1.729 εταιρείες.
• Το Οκτώβριο του 2015 είχαμε την εγγραφή δεκαέξι νέων εταιρειών, σε σχέση με δέκα εταιρείες τον αντίστοιχο μήνα του 2014.
• Ο ημερήσιος τζίρος στα υψηλά του κινεζικού χρηματιστηρίου, ξεπέρασε τα $161 δισεκατομμύρια δολάρια.
• Το margin τον Απρίλιο του 2015 έφθασε σε επίπεδα-ρεκόρ στα $187 δισεκατομμύρια.
• Στις 02/06/2015 το κινεζικό χρηματιστήριο είχε 90.021.700 ενεργούς κωδικούς.
• Η μέση μερισματική απόδοση για τον μήνα Οκτώβριο του 2015 ήταν 3,33%


Στο δεύτερο και ακόμη πιο ενδιαφέρον σκέλος της εξέτασης της πτώσης του κινεζικού χρηματιστηρίου, θα εξετάσουμε κάποιους μακροοικονομικούς δείκτες, οι οποίοι θα μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε καλύτερα τους λόγους της πτώσης του χρηματιστηρίου της Κίνας.

Βασικό στοιχείο της κινεζικής οικονομίας αποτελούν οι εξαγωγές (βλ. γράφημα παρακάτω) που τον Νοέμβριο του 2015 βρέθηκαν στα $1.972,42 δισ. χαμηλότερα από το peak των $2.275,13 δισ.


Σε περίπτωση που η παγκόσμια οικονομία βρεθεί σε ύφεση, τότε οι κινεζικές εξαγωγές -οι οποίες αποτελούν το 30% του ΑΕΠ- πιθανόν να βρεθούν σε ακόμη χαμηλότερα επίπεδα, μειώνοντας αντίστοιχα και την ανάπτυξη στην Κίνα.



Το ποσοστό ανεργίας στην Κίνα διατηρείται σε ικανοποιητικά επίπεδα, καθώς έχει σταθεροποιηθεί λίγο πάνω από το 4% (στο 4,05%). Προφανώς και η επιβράδυνση της οικονομίας θα έχει αντίκτυπο και τον τομέα της ανεργίας, όπου θα δημιουργήσει (όπως θα δούμε παρακάτω) σοβαρά προβλήματα με την πιστωτική επέκταση των καταναλωτών.

Ωρολογιακή βόμβα αποτελεί (σύμφωνα με το παρακάτω γράφημα) η πιστωτική επέκταση των καταναλωτών που συνεχίζει να αυξάνεται με αμείωτο ρυθμό, φθάνοντας στα CNY 183.097,46 δισ. τον Νοέμβριο του 2015. Σαφώς και η νομισματική πολιτική της Λαϊκής Τράπεζας της Κίνας είναι προσανατολισμένη προς την τόνωση της κινεζικής οικονομίας μέσω την κατανάλωσης, όπου πιθανή αδυναμία αποπληρωμής των δανείων θα οδηγήσει σε πρώτη φάση σε ντόμινο χρεοκοπίας εταιρειών λιανικής και διαρκών καταναλωτικών αγαθών.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της ανησυχητικής αύξησης του ιδιωτικού χρέους αποτελεί το παρακάτω γράφημα που εμφανίζει το χρέος των νοικοκυριών ως ποσοστό του ΑΕΠ. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, του τρίτου τριμήνου του 2015, αυτό βρίσκεται στο 37,90% στο υψηλότερο ιστορικά επίπεδο.






Από τις βασικότερες ενδείξεις επιβράδυνσης της κινεζικής οικονομίας αποτελεί και η συνεχώς μειούμενη τα τελευταία χρόνια βιομηχανική παραγωγή, η οποία τον Νοέμβριο του 2015 βρέθηκε στο 6,20%, βελτιωμένη έναντι των προηγούμενων μηνών, αλλά σαφώς μειωμένη έναντι των προηγούμενων ετών.


Μικρότερη των εκτιμήσεων η αύξηση των εισαγωγών και εξαγωγών τον Ιούλιο

08/08/2017

Για πέμπτο διαδοχικό μήνα αυξήθηκαν οι εξαγωγές της Κίνας τον Ιούλιο, αν και με χαμηλότερο ρυθμό σε σχέση με το προηγούμενο διάστημα, υποδεικνύοντας πιθανόν μια υποχώρηση της ζήτησης για τα προϊόντα της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας του πλανήτη.

Ειδικότερα, οι εξαγωγές σε όρους δολαρίου, αυξήθηκαν κατά 7.2% τον Ιούλιο σε σχέση με την ίδια περίοδο πέρυσι μετά από άνοδο 11.3% τον Ιούνιο, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που είδαν σήμερα το φως της δημοσιότητας.

Οικονομολόγοι που έλαβαν μέρος σε δημοσκόπηση της Wall Street Journal περίμεναν πως η αύξηση θα ξεπεράσει το 10% (διαμορφούμενη στο 10.5%).

Την ίδια περίοδο, οι εισαγωγές σημείωσαν άνοδο της τάξης του 11% μετά από αύξηση 17.2% τον Ιούνιο. Και εδώ η αύξηση δεν ανταποκρίθηκε στις εκτιμήσεις των αναλυτών που την τοποθετούσαν στο 16.4%.


Ο αγαπημένος άνθρωπος των συνομοσιολόγων σε μια δήλωση από το πρόσφατο παρελθόν..

Τ.Σόρος: Η κινεζική οικονομία θα κρίνει το ‘Γ Παγκόσμιο Πόλεμο

20/05/2017

Σε μια πρόσφατη ομιλία του σε συνέδριο του Bretton Woods στην Παγκόσμια Τράπεζα ανέφερε πως ανησυχεί έντονα για την πιθανότητα ενός Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου. Όπως μεταφέρει το MarketWatch, αυτό που επισήμανε ο δισεκατομμυριούχος επενδυτής ήταν ότι πολλά θα εξαρτηθούν από την υγεία της κινεζικής οικονομίας.

Σύμφωνα με την ανάλυσή του, εάν εκτροχιαστούν οι προσπάθειες της Κίνας να κάνει τη μετάβαση από μια εξαγωγική οικονομία σε μια οικονομία που θα οδηγείται από την εγχώρια ζήτηση, υπάρχει η «πιθανότητα» οι ηγέτες της Κίνας να καλλιεργήσουν μια εξωτερική σύγκρουση για να κρατήσουν ενωμένη τη χώρα και να διατηρήσουν την εξουσία.

«Εάν υπάρξει κάποια σύγκρουση της Κίνας με έναν στρατιωτικό σύμμαχο των ΗΠΑ, όπως η Ιαπωνία, τότε δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι θα φτάναμε στο κατώφλι ενός τρίτου παγκοσμίου πολέμου», είπε ο Σόρος, προσθέτοντας ότι οι στρατιωτικές δαπάνες έχουν αυξηθεί τόσο στη Ρωσία όσο και στην Κίνα.


ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ 

 28/05/2017

Στην επιστημονική ορολογία, το σύνδρομο της Κίνας, ήταν η καταστροφική περίπτωση που ένας πυρηνικός αντιδραστήρας έκανε μη ελεγχόμενη αντίδραση και η τήξη του περιβάλλοντος κελυφους θα δημιουργούσε τέτοιες συνθήκες όπου τίποτε δεν θα εμπόδιζε τον αντιδραστήρα αυτό να διαπεράσει όλη την Γη και να βγει από τις ΗΠΑ , στην άλλη άκρη της,στην Κίνα.

Η πρόσφατη απόφαση της Moody’s να υποβαθμίσει την πιστοληπτική ικανότητα της Κίνας, δημιουργεί το ερώτημα αν είναι εν εξελίξει ένα Οικονομικό Σύνδρομο της Κίνας και μάλιστα κατ’αντιθετη φορά.

Η Moody’s υποβάθμισε πρόσφατα την δεύτερη μεγαλλιτερη Οικονομία του Κόσμου.

Η S&P και η Fitch έχουν ήδη υποβαθμίσει την Κίνα.

Παρ’ολο που η αυτόματη αντίδραση στην εποχή μας είναι να πούμε ότι τα κίνητρα είναι πολιτικά,είναι διαφωτιστικό να εξετάσουμε τις συνέπειες της εξέλιξης της Οικονομίας της Κίνας σε παγκόσμιο επίπεδο,τώρα μάλιστα που η επόμενη Οικονομική Κρίση θεωρείται ήδη εκπρόθεσμη.

Η Κίνα δεν αναπτυσσεται μόνο στην Κίνα. Το μεγαλλιτερο ποιοτικά πλέον μέρος της αναπτυξιακής προσπάθειας της Κίνας είναι διεθνές.

Η Κίνα κάνει σειρά στρατηγικών επενδύσεων σε όλο τον Κόσμο.

Πρόσφατα πήρε την απόφαση να προσεγγίσει το Σουνιτικο Ισλάμ. Διαπίστωσε την Σαουδαραβική αλλαγή των πολιτικών και οικονομικών επιλογών του Βασίλειου και το προσέγγισε.

Τον Μάρτιο έλαβε χώρα η επίσκεψη του Βασιλιά Σαλμάν στην Κίνα με σκοπό την αύξηση των εμπορικών δεσμών μεταξυ των δυο χωρών. Αποτέλεσμα είναι ότι πέραν της συμφωνίας για την διεύρυνση της συνεργασίας και την αύξηση της παρουσίας της Σαουδικης Αραβίας ως σημαντικού κόμβου στην κινεζική θαλάσσια Οδό της Μετάξης,η Κίνα θα αγοράσει σημαντικό ποσοστό από τις μετοχές της Aramco που θα προσφερθούν.

Η κινεζική παρουσία στους υδρογονάνθρακες της Μέσης Ανατολής αυξάνεται συνεχώς. Τον Φεβρουάριο υπέγραψαν πετρελαϊκή συμφωνία με το Αμπού Νταμπι.

Επίσης επεκτείνονται πολύ, πέραν των Υδρογονανθράκων,στην Αφρική, όπου η Κινεζική παρουσία είναι παντού ,από την κατασκευή λιμανιών,δρόμων και άλλων υποδομών μέχρι την ίδρυση σχολείων και παροχή υποτροφιών.υποτροφιών για σπουδές στην Κίνα.

Για να αντισταθμίσουν την στασιμότητα παραγωγής υδρογονανθράκων στο εσωτερικό της Κίνας ,οι Κινέζοι αυξάνουν εντυπωσιακα την παρουσια τους στην διεθνή σκηνή.

Η Sinopec θα δαπανήσει φέτος όσα και η ΒΡ και η PetroChina θα δαπανήσει τα περισσότερα χρήματα από κάθε άλλη πετρελαϊκή εταιρεία παγκοσμίως.

Σε άλλο επίπεδο,η είσοδος των κινεζικών κεφαλαίων , έσωσε την Deutsche Bank από την χρεωκοπία, αλλά έτσι οι Κινέζοι απέκτησαν πρόσβαση και επιρροή σε όλες τις γερμανικές επιχειρήσεις που χρηματοδοτεί η Deutsche Bank, από την Siemens έως την Volkswagen.

Οι Κινέζοι αγόρασαν πρόσφατα την μεγαλλιτερη εταιρεία ρομποτικής της Γερμανίας,την KUKA. Όπως όλες οι άλλες εταιρείες που αγοράζουν οι Κινέζοι,θα μεταφέρει και αυτή την τεχνολογία αιχμής που διαθέτει στην Κίνα,όπου θα λειτουργήσει πολλαπλασιαστικά.

Οι Κινέζοι αγοράζουν παγκοσμίως μεγάλες εταιρείες από την Volvo και την Lotus έως την εταιρεία ηλεκτρικών συσσωρευτών της Nissan και το λιμάνι του Πειραιά.

Είναι εμφανής η προσπάθεια τους, στοχευμένου καπιταλισμού,που εξελίσσεται.

Αν συγκρίνουμε την Αμερικανική Οικονομική πολιτική με την Κινεζική θα διαπιστώσουμε ότι και οι δυο εκμεταλλεύονται γεωπολιτικές καταστάσεις για Οικονομικό τους όφελος. Η διαφορά έγκειται στο ότι η Κίνα έχει ακόμη υπερδιπλάσιο ρυθμό ανάπτυξης από τις ΗΠΑ και το κρατικό χρέος της είναι 68% του ΑΕΠ της ,ενώ το Αμερικανικο κρατικο χρέος είναι το 104% του ΑΕΠ , που ισούται με 19 τρισεκατομμύρια δολάρια,ενώ το ποσό του κινεζικού κρατικού χρέους ανέρχεται σε 5.5 τρισεκατομμύρια δολάρια.(τα στοιχεία είναι του 2016).

Και οι δυο χώρες προβλέπουν έλλειμμα για το 2017 περίπου 3%. Η διαφορά δεν είναι μόνο στα ποσά αλλά στην ποιότητα των επενδύσεων.

Ο κ. Τραμπ προτίθεται να αυξησει φέτος το Κρατικό χρέος των ΗΠΑ κατά μισό Τρις δολάρια. Οι μεγαλλιτερες δαπάνες θα είναι για την άμυνα.

Οι Κινέζοι,παρ’ολο που αυξάνουν επίσης τις στρατιωτικές τους δαπάνες,παγιδευμένοι και αυτοι στον γεωπολιτικό ανταγωνισμό των Μεγάλων Δυνάμεων και του επεκτατισμού τους, εστιάζουν το μεγαλλιτερο μέρος της προσπάθειας τους στην οικονομική τους παρουσία σε όλο τον κόσμο και τις επενδύσεις παγκοσμίως σε αγορές εταιριών τεχνολογικής πρωτοπορειας και πρώτων υλών καθώς και Ενέργειας.

Η εμπορική παρουσία των Κινέζων σε όλες τις αγορές του Κόσμου είναι αδιαμφισβήτητη και αυξανόμενη.Εκεί βρίσκεται η ουσία του ανταγωνισμού με τις ΗΠΑ .

Μόνο η νέα τεχνολογική επανάσταση μπορεί να εξασφαλίσει την Παγκόσμια Οικονομική κυριαρχία των ΗΠΑ .

Αντί να ασχολούνται με το πως θα κάνουν κριτική στην Κίνα,τα δυτικά ΜΜΕ θα πρέπει να πιέσουν τις ΗΠΑ για πιο παραγωγική κατανομή των δαπανών τους.

Η οικονομική κατάρρευση της Κίνας αντί να παρουσιάζεται με τρόπο που να γοητεύει τους Δυτικούς και να τους αποτρέπει από επενδύσεις εκεί, πρέπει να φοβίζει όλους για τις συνέπειες της, παγκοσμίως, εάν συμβεί.

Όμως είναι βέβαιο ότι υπάρχουν πολλές μεγάλες χώρες που κινδυνεύουν να καταρρεύσουν οικονομικά πολύ πριν την Κίνα.

Καλό θα είναι συνεπώς, η Δύση να ρυθμίσει τα του οίκου της,με πνεύμα συνεργασίας και όχι αντιπαράθεσης που γίνεται μέχρι τώρα ,αντί να παρακολουθεί και να προεξοφλεί τις κινεζικές εξελίξεις.

Ο κίνδυνος είναι εδώ ,όχι στην Κίνα.





Ρυθμό ανάτπυξης 6,9% παρουσίασε το β' εξάμηνο η κινεζική οικονομία


17/07/2017


Με ρυθμό 6,9% αναπτύχθηκε η κινεζική οικονομία το β’ τρίμηνο του 2017, υπερβαίνοντας τις εκτιμήσεις.

«Η εθνική οικονομία διατήρησε τη δυναμική της σταθερής ανάπτυξης του πρώτου τριμήνου του 2017», θέτοντας τις βάσεις για επίτευξη του ετήσιου στόχου και για καλύτερη επίδοση, δήλωσε ο εκπρόσωπος του γραφείου εθνικών στατιστικών, Ζινγκ Ζιχόνγκ.

Το πρώτο τρίμηνο ο ρυθμός ανάπτυξης διαμορφώθηκε στο 6,8%, ενώ σφυγμομέτρηση που διενήργησε το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων προέβλεπε τον ίδιο ρυθμό και για το β’ εξάμηνο.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, η βιομηχανική παραγωγή επιταχύνθηκε κατά 7,6%, ενώ οι λιανικές πωλήσεις αυξήθηκαν κατά 11%, ξεπερνώντας τις επιδόσεις του πρώτου τριμήνου.

Ο κ. Ζινγκ πρόσθεσε ωστόσο ότι «πρέπει να έχουμε υπόψη ότι υπάρχουν πολλοί ασταθείς και αβέβαιοι εξωγενείς παράγοντες, αλλά και μακροπρόθεσμες δομικές αντιθέσεις που διατηρούνται στο εσωτερικό».

Η κινεζική κυβέρνηση υποβάθμισε την πρόβλεψή της για το 2017 στο 6,5% περίπου, μετά την ανάπτυξη 6,7% το 2016, που αποτελεί το βραδύτερο ρυθμό ανάπτυξης τα τελευταία 25 χρόνια.

Αναλυτές αναμένουν πως οι αυστηρότεροι περιορισμοί στην αγορά ακινήτων και στην παραχώρηση δανείων θα συνεχίσουν να επιβαρύνουν την οικονομία τους επόμενους μήνες.

Ενδεικτικά ο οίκος Nomura αναβάθμισε οριακά την πρόβλεψή του για το 2017 στο 6,8% από 6,7%, προσθέτοντας όμως ότι αναμένει σταδιακή επιβράδυνση, καθώς ο τομέας των ακινήτων φαίνεται να χάνει δυναμική το δεύτερο μισό του έτους.

Η αύξηση του χρέους για δημόσιες επενδύσεις σε υποδομές και οι αγορές ακινήτων τροφοδοτούσαν για χρόνια την οικονομική ανάπτυξη στην Κίνα, αν και το Πεκίνο περιόρισε σημαντικά την πιστωτική επέκταση, υπό το φόβο μιας χρηματοπιστωτικής κρίσης.

Ο Τζούλιαν Έβανς Πρίτσαρντ, υπεύθυνος οικονομολόγος για την Κίνα στην Capital Economics, αναφέρει σε σημείωμά του ότι «η πρόσφατη συμπίεση των χρηματοπιστωτικών κινδύνων έχει επιβραδύνει την πιστωτική ανάπτυξη, κάτι που θα επιβαρύνει την οικονομία στο δεύτερο μισό του έτους». 



Κινεζική κυριαρχία στα ναυτιλιακά δάνεια


24/07/2016
Ηλίας Μπέλος
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ




Στα χαρτοφυλάκια των κινεζικών τραπεζών περνά, αργά αλλά σταθερά, η χρηματοδότηση της παγκόσμιας ποντοπόρου ναυτιλίας. Πρόκειται για μια εξέλιξη που αντικατοπτρίζει τον αυξανόμενο ρόλο της κινεζικής οικονομίας, όχι μόνον διεθνώς, αλλά και στον ιδιαίτερου ελληνικού ενδιαφέροντος αυτόν κλάδο. Την ίδια ώρα οι ελληνικές τράπεζες αποκλιμακώνουν την έκθεσή τους στην ελληνόκτητο ποντοπόρο, η οποία, όμως, παρά την πιστωτική αυτή συστολή, αλλά και την κρίση στις ναυλαγορές, συνεχίζει να μεγεθύνεται.

Είναι χαρακτηριστικό πως οι τρεις στις πέντε τράπεζες, με τα περισσότερα δάνεια στη ναυτιλία, είναι πλέον οι κινεζικές Bank of China, ICBC και China Exim. Πρώτη παραμένει η σκανδιναβική DnB και πέμπτη η γερμανική KfW. Παράλληλα το συνολικό ύψος των τραπεζικών δανείων προς τη διεθνή ναυτιλία παραμένει αμετάβλητο σε σχέση με τα προηγούμενα έτη, καθώς αυτό που συμβαίνει είναι η μεταφορά δανείων από μεγάλες δυτικές τράπεζες προς κινεζικές και ασιατικές. Η χρηματοδότηση της ναυτιλίας συμπληρώνεται, σε μεγάλο βαθμό, τόσο από τα αυξημένα ίδια κεφάλαια που επενδύουν οι εφοπλιστές, όσο και από τις τουλάχιστον μέχρι πρότινος σημαντικές επενδύσεις των private equity funds.

Οι τράπεζες με τα 40 μεγαλύτερα δανειακά χαρτοφυλάκια στη διεθνή ναυτιλία έχουν χορηγήσει συνολικά 397,84 δισ. δολάρια με βάση τα στοιχεία στο τέλος της χρήσης του 2015, τα οποία συγκέντρωσε η Petrofin Bank Research. Το ποσό αυτό είναι πρακτικά αμετάβλητο από τα τέλη του προηγούμενου έτους, οπότε και τα υπόλοιπα ανέρχονταν στα 397,9 δισ. Από αυτά, τα 62,711 δισ. δολάρια αφορούν δάνεια προς ελληνικές ναυτιλιακές επιχειρήσεις και τα 9,172 δισ. δολ. έχουν χορηγηθεί από ελληνικές τράπεζες. Τα δύο τελευταία ποσά είναι σημαντικά μειωμένα σε σχέση με το προηγούμενο έτος.

Εντός του συνόλου, ωστόσο παρατηρούνται σημαντικές μεταβολές και αναδιάταξη μεριδίων, οι οποίες είναι ενδεικτικές των διαφορετικών στρατηγικών των τραπεζών. Οπως εξηγεί ο Ted Petropoulos, επικεφαλής της Petrofin, «μεταξύ 2014 και 2015, ο συνολικός αριθμός των πλοίων που απαρτίζουν τον παγκόσμιο στόλο αυξήθηκε κατά 1,76%, από 89.676 στα 91.256 ποντοπόρα, σύμφωνα με στοιχεία του ναυλομεσιτικού οίκου Clarkson. Οι εν λόγω επενδύσεις έγιναν χωρίς αύξηση των τραπεζικών χρηματοδοτήσεων. Ως εκ τούτου, είναι λογικό να συμπεράνουμε ότι έχουμε περισσότερη εξάρτηση από μη τραπεζικές πηγές χρηματοδότησης ή και ενισχυμένη συμμετοχή ιδίων κεφαλαίων από τους πλοιοκτήτες». Μάλιστα από το 2008, οπότε και ξέσπασε η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση, έως σήμερα, τα τραπεζικά δάνεια προς τη ναυτιλία μειώθηκαν ραγδαία. Συγκεκριμένα, μειώθηκαν κατά 14% περίπου, παρά το γεγονός πως, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο παγκόσμιος στόλος αυξήθηκε σε αριθμό πλοίων κατά 21%.

Οι δύο βασικές αιτίες που οι τράπεζες αποκλιμακώνουν τον δανεισμό τους είναι αφενός η συνολική προσπάθεια υπομόχλευσης των ισολογισμών τους και αφετέρου η μεγάλη πτώση στις αξίες των πλοίων εν μέσω μιας επίμονης κρίσης στις ναυλαγορές που αποστερεί πολλές επιχειρήσεις από τη δυνατότητα εύρωστης κερδοφορίας. Και αυτά την ώρα που οι τραπεζικές κανονιστικές ρυθμίσεις και εποπτεία, π.χ. ΕΚΤ, Βασιλεία ΙΙΙ, γίνονται ολοένα και πιο απαιτητικές.

Ασφαλείς χορηγήσεις

«Αδυνατώντας να αυξήσουν την κεφαλαιακή τους βάση, οι τράπεζες αναγκάζονται να περιορίσουν τον δανεισμό τους και επιλέγουν να δανείσουν μόνον τα υγιέστερα και χαμηλότερου ρίσκου επιχειρηματικά πλάνα και βεβαίως μόνον όταν και εάν έχουν τη δυνατότητα να αυξήσουν εν γένει τις πιστώσεις τους. Αυτό όμως αφορά κατά βάση τις ευρωπαϊκές τράπεζες και όχι τις ασιατικές ή τις αμερικανικές, που αυξάνουν τα υπόλοιπα των δανείων τους προς τη ναυτιλία . Η ανάγκη να στηρίξουν τη δική τους εθνική ναυτιλία λειτουργεί ως ισχυρό κίνητρο για την επέκταση των τραπεζών της Απω Ανατολής στην ποντοπόρο. «Οι εθνικές πολιτικές τους στη ναυτιλία είναι σε αρμονία με τα τοπικά συμφέροντα των τραπεζών και αυτό έχει παράσχει μια χρήσιμη λύση σε σειρά ναυτιλιακών που αναζητούν χρηματοδότηση για ναυπηγήσεις σε ομοεθνή συγκροτήματα», εξηγεί η Petrofin.

90 δισ. δολ. η αξία του ελληνικού στόλου

Η τρέχουσα αξία του ελληνόκτητου στόλου, σύμφωνα με τη VesselsValue, διεθνής συμβουλευτική εταιρεία που ειδικεύεται στις αποτιμήσεις ποντοπόρων, ανέρχεται στα 90 δισεκατομμύρια δολάρια. Ο στόλος αυτός απαριθμεί 4.585 πλοία (πλοία άνω των 1.000 gt) με συνολική χωρητικότητα εκτοπίσματος (dwt) 341,17 εκατ. τόνων, σύμφωνα με στοιχεία της IHS Maritime & Trade/World Shipping Encyclopaedia και την ετήσια έκθεση της Ενώσεως Ελλήνων Εφοπλιστών. Αντιπροσωπεύει το 19,63% του παγκόσμιου στόλου σε όρους χωρητικότητας και το 49,96% του στόλου της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η χωρητικότητά του κατά το 2015 αυξήθηκε μάλιστα κατά 22%, καθώς οι Ελληνες εφοπλιστές αποκτούν ολοένα και μεγαλύτερα και πιο σύγχρονα πλοία. H μέση ηλικία του ελληνόκτητου στόλου είναι 11,2 έτη, έναντι 14,4 έτη του παγκόσμιου στόλου.

Οι παραγγελίες νεότευκτων πλοίων ελληνικών συμφερόντων ανήλθαν πέρυσι σε 407 πλοία (άνω των 1.000 gt) σε σύνολο 3.507 παραγγελιών διεθνώς, ενώ οι Ελληνες ήταν πρώτοι στις αγοραπωλησίες μεταχειρισμένων ποντοπόρων συμμετέχοντας ως αγοραστές ή πωλητές στο 50% του συνόλου των συναλλαγών που έγιναν διεθνώς στη δευτερογενή αγορά. Η ελληνική πλοιοκτησία ελέγχει έτσι το 30,14% του παγκόσμιου στόλου δεξαμενόπλοιων, το 21,18% του παγκόσμιου στόλου φορτηγών πλοίων χύδην φορτίων και το 16,61% του παγκόσμιου στόλου πλοίων μεταφοράς χημικών και παράγωγων προϊόντων πετρελαίου σε όρους χωρητικότητας.

62,7 δισ. δολ. ο δανεισμός της ελληνικής ναυτιλίας

Η κατάρρευση του συστήματος των KG Funds στη Γερμανία έχει επιταχύνει την αποχώρηση πολλών γερμανικών τραπεζών από την ποντοπόρο ναυτιλία. Αν και οι γερμανικές τράπεζες εξακολουθούν να στηρίζουν τους Γερμανούς ιδιοκτήτες, μειώνουν τη χρηματοδότηση για τους πλοιοκτήτες από άλλες χώρες. Την ίδια ώρα ολλανδικές και σκανδιναβικές τράπεζες δείχνουν να ενισχύουν, έστω και οριακά, τις χρηματοδοτήσεις τους, ενώ στον αντίποδα παραδοσιακοί δανειστές, όπως η γερμανική, βρετανική και ιρλανδική τραπεζική κοινότητα (RBS, Commerzbank, HSH και άλλες), αλλά και οι ελληνικές τράπεζες, μειώνουν την έκθεσή τους στη ναυτιλία. Υπάρχουν βέβαια και οι εξαιρέσεις: Credit Suisse, ING, Unicredit, BNP Paribas και ABN Amro αύξησαν σημαντικά τα ναυτιλιακά χαρτοφυλάκιά τους.

Η μεγαλύτερη, σε χαρτοφυλάκιο, δανείστρια τράπεζα της ελληνόκτητης ναυτιλίας είναι πλέον η Credit Suisse και όχι η Royal Bank of Scotland, όπως τα προηγούμενα έτη. Ο συνολικός δανεισμός των ελληνικών ναυτιλιακών επιχειρήσεων, από ελληνικές και ξένες τράπεζες, διαμορφώνεται στα 62,711 δισ. δολ., μειωμένος κατά 2,04% από το προηγούμενο έτος, ενώ από αυτά τα 9,172 δισ. δολ. έχουν χορηγηθεί από ελληνικές τράπεζες. Αυτό προκύπτει από την επεξεργασία των στοιχείων των τραπεζών, στην οποία προέβη η Petrofin Bank Research. Ο δε δανεισμός των ελληνικών ναυτιλιακών επιχειρήσεων από τις ελληνικές τράπεζες εμφανίζεται μειωμένος κατά 15,22%, στα τέλη του 2015, σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Η αναδιάρθρωση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος και η διαρκής προσπάθεια απομόχλευσης έχουν συρρικνώσει και τα χαρτοφυλάκια χορηγήσεων προς τη ναυτιλία.

Ο leader

Το μεγαλύτερο χαρτοφυλάκιο δανείων προς την ελληνόκτητο ναυτιλία εμφανίζει η Τράπεζα Πειραιώς (3 δισ., χωρίς να υπολογίζονται αυτά προς την ακτοπλοΐα), η οποία καταλαμβάνει την 4η θέση στο σύνολο ελληνικών και ξένων τραπεζών που χρηματοδοτούν την ελληνόκτητη ποντοπόρο, και ακολουθούν η Εθνική Τράπεζα στην 5η θέση (2,640 δισ.), η Alpha Bank στην 13η (2,1 δισ.), η Eurobank στην 20ή (1,196 δισ.) και η Aegean Baltic στην 30ή (237 εκατ.).

Τα στοιχεία αυτά αφορούν τόσο τα υπόλοιπα των δανείων όσο και τις εγκεκριμένες, αλλά μη εκταμιευμένες, τουλάχιστον έως τα τέλη του 2015, πιστώσεις.

Πρώτη φορά στο Top 10 των χρηματοδοτών της ελληνικής ναυτιλίας εμφανίζεται όμως και κινεζική τράπεζα, και μάλιστα στην 8η θέση. Πρόκειται για την China Exim, με χαρτοφυλάκιο ύψους 2,3 δισ. δολ. Το χαρτοφυλάκιο χορηγήσεων των ασιατικών τραπεζών είναι αυξημένο εν γένει, ενώ και ορισμένες δυτικές τράπεζες έχουν αυξήσει την έκθεσή τους στην ελληνόκτητo ναυτιλία. Συγκεκριμένα, τα δανειακά τους χαρτοφυλάκια προς ελληνόκτητες ναυτιλιακές ενίσχυσαν το 2015, μεταξύ άλλων, η Citibank (+37,5%), η Unicredit (+14,43%), η BNP Paribas (+13,55%), η ABN Amro (+8,67%), αλλά και η DNB, η Credit Suisse και η ING, και από την Ασία οι China Exim και CDM.

Είναι ενδιαφέρον ότι ορισμένες τράπεζες και χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί της Ασίας έχουν αρχίσει να επικεντρώνονται τα τελευταία έτη στην ελληνική αγορά και συγκεκριμένα σε ποιοτικά ελληνόκτητα σχήματα, καθώς το ποσοστό των νέων παραγγελιών έχει ατονήσει και με βάση την εμπειρία που έχουν αποκτήσει από τις συνεργασίες τους με Ελληνες πλοιοκτήτες κρίνουν πως υπάρχουν προοπτικές περαιτέρω ανάπτυξής τους.

Αξιοσημείωτη είναι επίσης και η αυξανόμενη παρουσία των μη τραπεζικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, που είναι συχνά η μόνη εναλλακτική χρηματοδοτική λύση. Η ειδική θέση των κινεζικών εταιρειών χρηματοδοτικής μίσθωσης γίνεται ένα δημοφιλές μέσο χρηματοδότησης που προσφέρεται από κινεζικές εταιρείες που σχεδόν πάντα ανήκουν ή υποστηρίζονται από τις κινεζικές τράπεζες.

Με βάση, πάντως, τις εκτιμήσεις της Petrofin Bank Research, οι προοπτικές για το 2017 και πέρα δεν είναι ιδιαίτερα θετικές: «Υπάρχουν ενδείξεις ότι η όρεξη για χρηματοδότηση της ναυτιλίας από τράπεζες της Απω Ανατολής μετριάζεται μαζί με την επιβράδυνση στις νέες παραγγελίες πλοίων στα κινεζικά ναυπηγεία, αλλά και την εν εξελίξει αναδιάρθρωση της κινεζικής ναυπηγικής βιομηχανίας που χαρακτηρίζεται από πλεονάζουσα παραγωγική δυναμικότητα η οποία πρέπει να εξαλειφθεί».

Γεννάται, λοιπόν, το ερώτημα πώς θα μπορέσουν να συνεχίσουν την ανάπτυξή τους οι Ελληνες πλοιοκτήτες. Και η απάντηση που δίνουν πολλοί είναι αφοπλιστική: Με τον ίδιο τρόπο που το έκαναν και τα τελευταία επτά χρόνια. Οι Ελληνες πλοιοκτήτες πρωταγωνίστησαν το 2015 και εξακολουθούν να πρωταγωνιστούν στη δευτερογενή αγορά, με σημαντικότατες αγορές μεταχειρισμένων πλοίων αλλά και νέες ναυπηγήσεις που χρηματοδοτούνται τόσο με ίδια κεφάλαια και έστω και περιορισμένο τραπεζικό δανεισμό, αλλά και σε συνεργασία με ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια.



Κίνα, το οικονομικό θαύμα των τελευταίων 35 ετών

30/06/2016


Ο μετασχηματισμός της Κίνας τα τελευταία 35 χρόνια από μία φτωχή αγροτική οικονομία στη μεγαλύτερη βιομηχανική και εξαγωγική χώρα του κόσμου, αποτέλεσε μοναδικό στα χρονικά φαινόμενο αναπτυξιακής δυναμικής.

Σημειώνοντας έναν μέσο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης σχεδόν 10% την περίοδο αυτή, η Κίνα ξεπέρασε το 2010 την Ιαπωνία σε οικονομικό μέγεθος και είναι η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου μετά την αμερικανική. Η θεαματική ανάπτυξη της πιο πολυπληθούς χώρας του κόσμου – με 1,374 δισεκατομμύρια κατοίκους το 2015 - αντανακλάται σε μία εξ ίσου θεαματική βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών της. Εκατοντάδες εκατομμύρια Κινέζοι μετακινήθηκαν σε υψηλότερα εισοδηματικά επίπεδα και δημιουργήθηκε μία νέα μεσαία τάξη με υψηλές δυνατότητες κατανάλωσης. Σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το κατά κεφαλήν εισόδημα της Κίνας (σε ισοτιμίες αγοραστικής δύναμης) αυξήθηκε πέρυσι σε 14.107 δολάρια από 13.130 δολάρια το 2014 και προβλέπεται να υπερβεί τα 20.000 δολάρια το 2020.

Ο ρυθμός ανάπτυξης της κινεζικής οικονομίας επιβραδύνθηκε τα τελευταία χρόνια, εν μέσω περιορισμού της παγκόσμιας ζήτησης μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, αλλά παραμένει σε υψηλά επίπεδα. Πέρυσι, το ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) της Κίνας αυξήθηκε 6,9% έναντι 7,3% το 2014. Για το 2016, το ΔΝΤ προβλέπει ρυθμό ανάπτυξης 6,5%, ενώ για την περίοδο 2018-2021 εκτιμά ότι αυτός θα σταθεροποιηθεί στο 6%. Η εκτίμηση, επομένως, του ΔΝΤ, είναι ότι η κινεζική οικονομία θα αποφύγει μία ανώμαλη προσγείωση και ύφεση της οικονομίας της.

Η κινεζική κυβέρνηση προβλέπει, επίσης, ότι τα επόμενα χρόνια θα υπάρξει σταθεροποίηση των ρυθμών ανάπτυξης σε ικανοποιητικό επίπεδο. Για την επίτευξη του στόχου αυτού, το Πεκίνο διαμορφώνει ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης, που θα βασίζεται πλέον περισσότερο στον τομέα των υπηρεσιών και την εγχώρια κατανάλωση, καθώς και στη σταδιακή περαιτέρω λειτουργία της οικονομίας με βάση τις δυνάμεις της αγοράς. Ο τομέας της βιομηχανίας, ο οποίος είχε υπερδιογκωθεί και έφθασε να αντιστοιχεί στο 46,7% του ΑΕΠ την 15ετία 1995-2010, έχει αρχίσει να περιορίζεται προς όφελος του τομέα των υπηρεσιών που αντιστοιχούσε στο 43,1% του ΑΕΠ την ίδια περίοδο. Ήδη, το Πεκίνο έχει ανακοινώσει μέτρα για τη συρρίκνωση κλάδων, όπου υπάρχει παγκόσμια υπερβάλλουσα προσφορά, όπως του χάλυβα και του άνθρακα, θέτοντας ως στόχο την ανάπτυξη κλάδων υψηλότερης τεχνολογίας. Ταυτόχρονα, ο στόχος είναι να μειώνονται και οι επενδύσεις (και η αποταμίευση) που είχαν φθάσει στο 49% στο ίδιο διάστημα προς όφελος της εγχώριας κατανάλωσης που αντιστοιχούσε μόνο στο 47%, ενώ στις αναπτυγμένες χώρες το ποσοστό αυτό είναι κατά κανόνα υψηλότερο από το 70%. Οι επενδύσεις αντιστοιχούσαν το 2015 στο 43,3% του ΑΕΠ και η αποταμίευση στο 46% του ΑΕΠ.

Η μεγάλη επιτυχία της αναπτυξιακής πολιτικής της Κίνας τις τελευταίες δεκαετίες έγινε δυνατή χάρη στη σταδιακή στροφή από το 1978, με προσεκτικά αλλά σταθερά βήματα, στην οικονομία της αγοράς από μία κεντρικά κατευθυνόμενη οικονομία. Η κεντρική κυβέρνηση επιδίωξε την προσέλκυση ξένων επενδύσεων και έδωσε στις τοπικές κυβερνήσεις τα περιθώρια να διαμορφώσουν δικές τους πολιτικές και πρωτοβουλίες για την ανάπτυξη, γεγονός που προκάλεσε έναν ανταγωνισμό στην κατεύθυνση αυτή μεταξύ των περιφερειών της που απέβη προς όφελος όλης της χώρας. Η κεντρική κυβέρνηση εισήγαγε θεσμούς αναδιανομής του εισοδήματος μεταξύ των περιφερειών και προσέφερε χρηματοδότηση για τη δημιουργία βασικών υποδομών που ενοποίησαν την εγχώρια αγορά και αύξησαν την ελκυστικότητα της οικονομίας. Το οικονομικό μοντέλο είναι σήμερα δυαδικό, καθώς οι παλαιές επιχειρήσεις παραμένουν υπό πλήρη κρατικό έλεγχο, ενώ ταυτόχρονα ευνοείται η δημιουργία νέων ιδιωτικών επιχειρήσεων και η οικονομία απελευθερώνεται.

Οι κινεζικές κυβερνήσεις εφάρμοσαν, παράλληλα, αποτελεσματικές μακροοικονομικές πολιτικές, συνδυάζοντας με επιτυχία τη δημοσιονομική και νομισματική πολιτική με πολιτικές απασχόλησης, ώστε να αντιμετωπίσουν γρήγορα τους κινδύνους – όπως τον υψηλό πληθωρισμό και την ανεργία τριβής - που προκαλούν οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης και διαρθρωτικών αλλαγών σε μεγάλη χρονική διάρκεια. Η κινεζική οικονομία αντιμετώπισε πληθωριστικά κύματα στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και πιο πρόσφατα μετά τη μεγάλη άνοδο των τιμών των πρώτων υλών το 2008, αλλά κατάφερε να τις αντιμετωπίσει, χωρίς να επηρεασθεί η αναπτυξιακή δυναμική της. Ο πληθωρισμός διαμορφώθηκε στο 1,4 % σε μέσα επίπεδα του 2015, ενώ η ανεργία ήταν πολύ χαμηλή (4,1%).

Το αναπτυξιακό «θαύμα» της Κίνας στηρίχθηκε στις φθηνές εξαγωγές της στον υπόλοιπο κόσμο, οι οποίες έγιναν δυνατές όχι μόνο λόγω του χαμηλού κόστους εργασίας της, αλλά και λόγω της διοικητικά καθοριζόμενης συναλλαγματικής ισοτιμίας του νομίσματός της, Οι τεράστιες εξαγωγές της έχουν καταστήσει μόνιμα πλεονασματικό το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της (το 2015 ανήλθε στα 2,7% του ΑΕΠ αλλά το 2007 είχε φθάσει στο 10,1% του ΑΕΠ). Ωστόσο, ο όγκος των εξαγωγών μειώθηκε κατά 2,2% πέρυσι, ενώ των εισαγωγών μειώθηκε κατά 0,7%.

Μία έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας από το 2012, με τίτλο: «Κίνα 2030: Δημιουργώντας μία σύγχρονη, αρμονική και δημιουργική κοινωνία υψηλού εισοδήματος», αναφέρει ότι οι χώρες που προχωρούν από την κατηγορία του χαμηλού σε εκείνη του μεσαίου εισοδήματος, όπως η Κίνα, στη συνέχεια «βραχυκυκλώνονται» από κρίσεις και δεν μεταβαίνουν στο επίπεδο του υψηλού εισοδήματος. Θεωρεί, ωστόσο, ότι η Κίνα μπορεί να ξεφύγει από την «παγίδα του μεσαίου εισοδήματος», με την προϋπόθεση ότι η χώρα θα περάσει από τις πολιτικές των τελευταίων 10ετιών σε μία νέα στρατηγική που θα λαμβάνει υπόψη τις διαφορετικές προκλήσεις που θα έχει να αντιμετωπίσει η οικονομία της στο μέλλον. Όπως αναφέρει η Παγκόσμια Τράπεζα, το πλεονέκτημα της Κίνας είναι ότι – σε αντίθεση με τις άλλες μεγάλες οικονομίες – έχει σημαντικά περιθώρια δημοσιονομικής ενίσχυσης της ανάπτυξης της οικονομίας της, καθώς το δημοσιονομικό έλλειμμα και το δημόσιο χρέος της κινούνται σε χαμηλά επίπεδα (2,7% και 43,9% του ΑΕΠ, αντίστοιχα, το 2015).

Η έκθεση αναφέρει ότι η δημοσιονομική στήριξη δεν θα είναι αρκετή και θα χρειαστούν οι διαρθρωτικές αλλαγές και η αλλαγή του θεσμικού πλαισίου της οικονομίας που θα στηρίξουν τη νέα αναπτυξιακή στρατηγική της Κίνας. Η χώρα θα μπορεί να βασισθεί στα δυνατά «χαρτιά» της – τις υψηλές αποταμιεύσεις, την πληθώρα εργατικού δυναμικού που γίνεται όλο και πιο εξειδικευμένο και το περιθώριο περαιτέρω μετακίνησης πληθυσμού από τις αγροτικές στις αστικές περιοχές. Ταυτόχρονα, η χώρα θα πρέπει να αντιμετωπίσει έναν αριθμό σημαντικών προκλήσεων και κινδύνων, όπως η βαθμιαία γήρανση του πληθυσμού, η αυξανόμενη ανισότητα στην κατανομή του εισοδήματος, το μεγάλο έλλειμμα στην προστασία του περιβάλλοντος και τις εξωτερικές ανισορροπίες.

Βασικά μεγέθη οικονομίας της Κίνας, 2015


ΑΕΠ (σε ισοτιμίες αγοραστικής δύναμης) 19,392 τρισ. δολάρια


Κατά κεφαλήν ΑΕΠ (σε ισοτιμίες αγοραστικής δύναμης) 14,107 χιλιάδες δολάρια


Ρυθμός ανάπτυξης 6,9%


Πληθωρισμός (μέσα επίπεδα έτους) 1,4%


Ανεργία 4,1%


Εξαγωγές (Μεταβολή όγκου) -2,2%


Έσοδα Γενικής Κυβέρνησης 29,2% του ΑΕΠ


Δαπάνες Γενικής Κυβέρνησης 31,9% του ΑΕΠ


Έλλειμμα Γενικής Κυβέρνησης 2,7% του ΑΕΠ


Χρέος Γενικής Κυβέρνησης 43,9% του ΑΕΠ




Ας δούμε όμως και την έκθεση της ΚΙΝΑΣ στην Μέση Ανατολή, ήδη η ΚΙΝΑ έχει πολύ μεγάλη εμπλοκή στην ΣΥΡΙΑ, όπου και θα χρηματοδοτήσει το μεγάλο σχέδιο για την ανοικοδόμηση της. ας εξετάσουμε όμως και το πως η παρέμβαση της ΚΙΝΑΣ στην περιοχή μπορεί να έχει ενοχλήσει τις ΗΠΑ.


Η κρίση στον Κόλπο και η στρατηγική του Πεκίνου στη Μέση Ανατολή. Το τέλος της κινέζικης ουδετερότητας;

12/07/2017

Ανδρέας Λιόυμπας  Στρατιωτικός, Υποψήφιος Δρ. Διεθνών Σχέσεων, ειδικευόμενος στην Κίνα


Η κινέζικη στρατηγική μπροστά σε σταυροδρόμι.


Η απόρριψη από το Κατάρ του τελεσίγραφου της 24ης Ιουνίου, με το οποίο απαιτούνταν η συμμόρφωση του με τις απαιτήσεις τις συμμαχίας που αποτελείται από την Σαουδική Αραβία το Μπαχρέιν, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και την Αίγυπτο, σηματοδοτεί την τελευταία κλιμάκωση ενός ακήρυχτου πολέμου ιδεολογικής και πολιτικής επιρροής στον Κόλπο.

Για την Κίνα αυτή η κλιμάκωση είναι μια εξαιρετικά ανεπιθύμητη επιπλοκή. Το Πεκίνο διατηρεί διπλωματικές σχέσεις με το σύνολο των κρατών του Κόλπου και έχει σημαντικές σε μέγεθος οικονομικές και εμπορικές συναλλαγές. Κινέζικες προσπάθειες ετών, όπως η Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου με το Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου, την οποία το Πεκίνο επιδιώκει από το 2004, βρίσκονται σε κίνδυνο, ενώ έχουν διακοπεί προσωρινά διμερείς συνομιλίες για την προώθηση του σχεδίου «Ένας Δρόμος - Μια Ζώνη».

Δεδομένης της μέχρι σήμερα επιτυχημένης διείσδυσης της Κίνας στη Μέση Ανατολή μια σύντομη εξέταση της θέσης του Πεκίνου στην παρούσα κρίση προσφέρεται για να υπενθυμίσει κάποιες πτυχές της αφανούς κινέζικης στρατηγικής στην ευρύτερη περιοχή, αλλά και για να εκτιμήσει τη δυνατότητα του Πεκίνου να επιμείνει στην πολιτική ουδετερότητας και ελιγμών που εφαρμόζει με επιτυχία.

Η Κίνα έχει πετύχει να ισορροπεί μεταξύ του δίπολου Σαουδικής Αραβίας - Ιράν διατηρώντας ένα υψηλό επίπεδο διμερών σχέσεων με τις δύο χώρες, τους συμμάχους τους, αλλά τις άλλες μείζονες δυνάμεις της περιοχής (Ισραήλ, Αίγυπτος). Την επιτυχία της την οφείλει σε μια στρατηγική σταθμισμένης εμπλοκής ανάλογα με το πεδίο: στο οικονομικό πεδίο επιλέγει την κατηγορία «βαρέων βαρών», στο πολιτικό τη «μεσαία κατηγορία» και στο στρατιωτικό πεδίο τη «κατηγορία φτερού». Η παραπάνω στρατηγική στηρίζεται σε δυο βασικούς πυλώνες: τις διακριτές διμερείς οικονομικές/πολιτικές σχέσεις και τη σταθερή άρνηση του Πεκίνου να προβεί σε μια διακήρυξη κινέζικης στρατηγικής για τη Μέση Ανατολή.


Οι διμερείς σχέσεις της Κίνας με τα κράτη του Κόλπου διαφοροποιούνται ποιοτικά ανάλογα με τον βαθμό σπουδαιότητας που αποδίδει το Πεκίνο σε κάθε κράτος ξεχωριστά. Εξετάζοντας τους τίτλους των διακρατικών συμφωνιών που έχει υπογράψει διακρίνουμε, κατά φθίνουσα σειρά σπουδαιότητας, τρεις βασικές μορφές. Οι παλαιότερες, σύνθετες και πολυεπίπεδες σχέσεις, δηλαδή αυτές μεταξύ Κίνας - Σ. Αραβίας και Κίνας - Ιράν, ορίζονται από τις Συμφωνίες Εκτεταμένης Στρατηγικής Συνεργασίας. Αμέσως μετά διακρίνουμε τις σχέσεις της Κίνας με το Κατάρ, το Ιράκ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα οι οποίες ορίζονται από τις Συμφωνίες Στρατηγικής Συνεργασίας και τέλος εντοπίζουμε τις Φιλικές Σχέσεις Συνεργασίας που έχουν συναφθεί με το Μπαχρέιν, το Ομάν και το Κουβέιτ.


Από την παραπάνω κατάταξη μπορούμε να εξάγουμε κάποια ευρύτερα συμπεράσματα σχετικά με την κινέζικη οπτική για την περιοχή, ορισμένα εκ των οποίων φαίνεται καταρχήν να έχουν άμεση εφαρμογή στη συγκεκριμένη περίοδο κρίσης. Ειδικότερα βλέπουμε ότι η Σ. Αραβία και το Ιράν εκτιμώνται εξίσου ως σύμμαχοι από το Πεκίνο, αλλά το Κατάρ φαίνεται να διακρίνεται έναντι των συμμάχων της Σ. Αραβίας που έχουν συνασπιστεί εναντίον του.

Μια ανάγνωση των συνθηκών και των δημοσίων δηλώσεων που συνοδεύουν τις υπογραφές μας δείχνει ότι καθορίζονται από δυο βασικούς παράγοντες: τις ενεργειακές ανάγκες της χώρας και, κυρίως μετά το 2013, διμερείς συνεργασίες στο πεδίο της ασφάλειας. Τα παραπάνω πλαισιώνονται με συμφωνίες οικονομικού χαρακτήρα όπως οι πρόσφατες του σχεδίου «Μια Ζώνη - Ένας Δρόμος». Τα παραπάνω σε συνδυασμό με μια γενική, ευέλικτη πολιτική συνεργασίας «με όλους σε όλα τα αμοιβαία επωφελή πεδία» και την αποφυγή άμεσης εμπλοκής σε διαμάχες, οδήγησαν σε μια επιτυχημένη διείσδυση στην περιφέρεια της Μέσης Ανατολής. Βέβαια οι υφέρπουσες εντάσεις της περιοχής επιβάλλουν πολύ λεπτούς χειρισμούς, κατά συνέπεια η πολιτική της Κίνας στην περιοχή κινούνταν πάντοτε επί ξυρού ακμής.

Την παρούσα περίοδο η ισορροπία φαίνεται πως διαταράσσεται εξαιτίας δυο παραγόντων. Ο πρώτος αφορά στη διαφαινόμενη επιλογή του Πεκίνου να ενισχύσει τις σχέσεις του με το Ιράν για μια σειρά από λόγους που σχετίζονται κυρίως με την περιφερειακή και την εσωτερική πολιτική ασφαλείας της Κίνας και συνδέονται επίσης με το σχέδιο «Μια Ζώνη - Ένας Δρόμος». Ο δεύτερος αφορά στην εκτιμώμενη, σταδιακή, μεταβολή των ενεργειακών αναγκών της Κίνας και την συνεπαγόμενη αλλαγή του μείγματος καυσίμων: μείωση αναγκών για πετρέλαιο και πιθανός διπλασιασμός των αναγκών της σε υγροποιημένο φυσικό αέριο. Δεδομένου ότι η Σαουδική Αραβία είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου στον Κόλπο και το Ιράν μοιράζεται με το Κατάρ το μεγαλύτερο γνωστό απόθεμα αερίου και συνεκτιμώντας το γεγονός ότι το χερσαίο σκέλος του σχεδίου «Μια Ζώνη - Ένας Δρόμος» διασχίζει το Ιράν, καθίσταται ορατό το ενδεχόμενο η Κίνα να επιδιώξει την εφαρμογή μιας νέας, όχι τόσο ισορροπημένης, πολιτικής.

Η εξέλιξη της αραβικής κρίσης μπορεί να φέρει την περίφημη πολιτική ουδετερότητας της Κίνας μπροστά σε διλήμματα για τα οποία δεν είναι βέβαιο ότι έχει προετοιμαστεί, αναγκάζοντας το Πεκίνο να συνειδητοποιήσει ότι η άνοδος στη διεθνή ιεραρχία των δυνάμεων ενίοτε συνεπάγεται επώδυνες επιλογές.



Συμπεράσματα και τελικό σχόλιο από το ΕΛΛΑΔΑ-ΚΥΠΡΟΣ: Όπως βλέπετε και διαβάσατε είναι πάρα πολύ δύσκολο να δούμε ξεκάθαρα τι κρύβει η κουρτίνα πίσω από τις λεκτικές μέχρι στιγμής αψιμαχίες των ΗΠΑ με την Βόρεια Κορέα. Η ΚΙΝΑ δεν είναι ο παίκτης που θα κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια στην υπόθεση Πυρηνικά Βόρειας Κορέας. 

Όπως και στο ΙΡΑΚ έτσι και σε αυτή την περίπτωση οι ΗΠΑ προσπαθούν να φτιάξουν και να διογκώσουν στα μέτρα τους την υπόθεση με την Βόρεια Κορέα, γνωρίζοντας ότι η Βόρεια Κορέα δεν είναι τίποτε άλλο παρά το τρίτο χέρι της ΚΙΝΑΣ, εκεί που η υπερδύναμη της Ασίας έχει στοιβάξει όλο το παράνομο υλικό της, εκεί που η ΚΙΝΑ έχει αφήσει ή μάλλον προσπαθεί να παρκάρει το παρελθόν της. 

Η ΚΙΝΑ προσπάθησε τα τελευταία χρόνια να πάρει μεγάλο μερίδιο από την παγκόσμια πίτα της οικονομίας και το πέτυχε με εντυπωσιακά αποτελέσματα. Η διπλωματία της έξω από τα στενά όρια της Ασίας άρχισε να κάνει μικρά βήματα τα τελευταία χρόνια. Το θέμα είναι αν οι ΗΠΑ θέλουν αυτό να συνεχιστεί ή αν η άνοδος της ΚΙΝΑΣ αλλά και οι κατά καιρούς αστάθειες που παρουσιάζει στην οικονομία της φοβίζουν τις ΗΠΑ σε τέτοιο βαθμό που μια έμμεση απειλή στο μαλακό υπογάστριο της που λέγετε Βόρεια Κορέα εισακουστεί και η λύση βρεθεί χωρίς να ανοίξει μύτη, στα μυστικά τραπέζια της σκοτεινής διπλωματίας.


Το μέλλον θα δείξει, ειδικοί δεν είμαστε αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι η Βόρεια Κορέα δεν είναι το άμεσο πρόβλημα... η Βόρεια Κορέα είναι το κλειδί για την πίσω πόρτα της Κινεζικής αυτοκρατορίας. Και οι ΗΠΑ το βρήκαν και θέλουν να παίξουν και με τους Βορειοκορεάτες και με τους Κινέζους.


Και κάτι για το τέλος για να δείτε και να καταλάβετε ότι όλα έχουν να κάνουν με το χρήμα και τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους ανά την υφήλιο... ξαφνικά χθες ο Αμερικανός Πρόεδρος απείλησε την Βενεζουέλα με εισβολή αν συνεχιστεί η αναταραχή που έχει προκληθεί στην χώρα, ναι αλλά γιατί είναι το ερώτημα! Δείτε το γιατί... 


Η Ρωσία δανείζει στον Μαδούρο με αντάλλαγμα το πετρέλαιο της Βενεζουέλας

11/08/2017

Η αποδυναμωμένη κυβέρνηση της Βενεζουέλας στρέφεται ολοένα και περισσότερο στον σύμμαχό της, τη Ρωσία, για την άντληση της ρευστότητας και της πίστωσης που χρειάζεται προκειμένου να κρατηθεί στη ζωή και ως αντάλλαγμα προσφέρει πολύτιμα κρατικά πετρελαϊκά περιουσιακά στοιχεία, αναφέρουν στο Reuters πηγές με γνώση του θέματος.

Καθώς το Καράκας πασχίζει να βάλει "φρένο" στην οικονομική κατάρρευση και τις βίαιες διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, η Μόσχα χρησιμοποιεί τη θέση της ως πιστωτής έσχατης λύσης για τη Βενεζουέλα, προκειμένου να αποκτήσει περισσότερο έλεγχο στα αποθέματα αργού της χώρας - μέλους του ΟΠΕΚ, τα οποία είναι τα μεγαλύτερα παγκοσμίως.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η κρατική πετρελαϊκή εταιρεία της Βενεζουέλας Petroleos de Venezuela (PDVSA), βρίσκεται σε μυστικές διαπραγματεύσεις τουλάχιστον από τις αρχές του έτους, με την μεγαλύτερη κρατική πετρελαϊκή εταιρεία της Ρωσίας, τη Rosneft - προσφέροντας ποσοστά ιδιοκτησίας έως και σε εννέα από τα πιο παραγωγικά πετρελαϊκά έργα της Βενεζουέλας, αναφέρουν δύο πηγές της πετρελαϊκής αγοράς και ένας κορυφαίος κυβερνητικός αξιωματούχος της Βενεζουέλας.

Η Μόσχα έχει το "πάνω χέρι" στις διαπραγματεύσεις: Τα χρήματα από την Ρωσία και την Rosneft είναι ζωτικής σημασίας προκειμένου η κυβέρνηση Μαδούρο που αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα ρευστότητας, να αποφύγει τη χρεοκοπία ή ένα πολιτικό πραξικόπημα.

Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ, μόνο τον Απρίλιο η Rosneft έδωσε στην PDVSA 1 δισ. δολ. με αντάλλαγμα την υπόσχεση για μελλοντικές αποστολές πετρελαίου. Μάλιστα, σύμφωνα με τα όσα αναφέρει υψηλόβαθμο στέλεχος της PDVSA, η κυβέρνηση της Βενεζουέλας έχει χρησιμοποιήσει τουλάχιστον δύο φορές ρωσικά χρήματα για να αποφύγει την αθέτηση πληρωμών χρέους σε ομολογιούχους.

Επίσης η Rosneft έχει λάβει ρόλο μεσάζοντα στις διεθνείς πωλήσεις πετρελαίου από τη Βενεζουέλα. Μεγάλο μέρος της ποσότητας αυτής, καταλήγει σε διυλιστήρια των ΗΠΑ - παρά τις αμερικανικές κυρώσεις εις βάρος της Ρωσίας - καθώς μεσολαβούν ενδιάμεσοι όπως εταιρείες εμπορίας πετρελαίου, όπως αποκαλύπτουν εσωτερικές εκθέσεις της PDVSA που έχει σε γνώση του το Reuters και σύμφωνα με πηγή στην εταιρεία.

Ο αυξανόμενος έλεγχος που αποκτά η Ρωσία στο αργό της Βενεζουέλας προσφέρει στη Μόσχα μία ισχυρή θέση στην αγορά ενέργειας της αμερικανικής ηπείρου. Η Rosneft μεταπωλεί περίπου 225.000 βαρέλια τη μέρα με πετρέλαιο από τη Βενεζουέλα - που αντιστοιχούν στο 13% των εξαγωγών της χώρας, σύμφωνα με τα έγγραφα της PDVSA. Πρόκειται για ποσότητα αρκετή να καλύψει την καθημερινή ζήτηση μίας χώρας στο μέγεθος του Περού.

Η Βενεζουέλα δίνει στην Rosneft το μεγαλύτερο μέρος αυτής της ποσότητας πετρελαίου ως πληρωμή για τα δισ. δολάρια που έχει λάβει ως δάνειο και έχει ήδη δαπανήσει η κυβέρνηση Μαδούρο. Τα χρήματα της Ρωσίας χρηματοδοτούν τα πάντα, από πληρωμές χρέους μέχρι εισαγωγές και φαγητών και φαρμάκων εν μέσω σοβαρών ελλείψεων στη χώρα.


Τελικό σχόλιο και κλείσιμο: Προσπάθησα όσο ποιο απλά να σας δώσω μια γενική ιδέα για το τι συμβαίνει με την Βόρεια Κορέα, που μόνο για την Βόρεια Κορέα δεν ενδιαφέρεται κανείς... όλη η υπόθεση έχει να κάνει με τον έλεγχο της παγκόσμιας οικονομίας. Η Βόρεια Κορέα είναι η πίσω πόρτα για την αυλή της Κινεζικής αυτοκρατορίας και οι Αμερικανοί όπως φαίνεται έχουν αποφασίσει ή να την διαβούν και να κερδίσουν όσα μπορούν περισσότερα ή να την κλείσουν και να εγκλωβίσουν την Κίνα σε ένα περίεργο παιχνίδι άμυνας όπου οι συνέπειες αυτής της λύσης μπορεί να είναι καταστροφικές για ολόκληρο τον πλανήτη.

Στο επόμενο άρθρο θα προσπαθήσω να σας δώσω μια εικόνα για τον ηγέτη της Βόρειας Κορέας Kim Jong Un, θα έχει ενδιαφέρον. Θα δημοσιευτεί σήμερα αργά το βράδυ ή αύριο.


Πηγές: 

http://www.naftemporiki.gr  - Στα επενδυτικά καταφύγια εν μέσω πυρηνικής απειλής

http://www.naftemporiki.gr - Το πλεόνασμα της οργής

http://www.euro2day.gr - Μποτόπουλος: Τα μαθήματα της Κίνας και η Ελλάδα

http://www.iefimerida.gr -  Η ΚΙΝΑ προκαλεί πανικό στα χρηματιστήρια

http://www.liberal.gr - Τι πραγματικά συμβαίνει με το κινεζικό χρηματιστήριο

http://www.capital.gr - Μικρότερη των εκτιμήσεων η άυξηση των εισαγωγών και εξαγωγών στην τον Ιούλιο στην ΚΙΝΑ

http://www.toxrima.gr - Τ.Σόρος: Η κινεζική οικονομία θα κρίνει το ‘Γ Παγκόσμιο Πόλεμο

http://kassandros.gr - To σύνδρομο της ΚΙΝΑΣ

http://www.stockwatch.com.cy - Με ρυθμό 6,9% αναπτύχθηκε η κινεζική οικονομία το β’ τρίμηνο του 2017, υπερβαίνοντας τις εκτιμήσεις.

http://www.kathimerini.gr - Κινεζική κυριαρχία στα ναυτιλιακά δάνεια

http://www.enikonomia.gr - Κίνα, το οικονομικό θαύμα των τελευταίων 35 ετών(το άρθρο είναι βασισμένο σε στοιχεία από το ΔΝΤ)

http://www.huffingtonpost.gr - Η κρίση στον Κόλπο και η στρατηγική του Πεκίνου στη Μέση Ανατολή. Το τέλος της κινέζικης ουδετερότητας;

http://www.capital.gr - Η Ρωσία δανείζει στον Μαδούρο με αντάλλαγμα το πετρέλαιο της Βενεζουέλας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλώ όχι υβριστικά σχόλια,το ellada-kupros δεν φέρει ευθύνη για τυχόν υβριστικούς χαρακτηρισμούς.Σφάξτε τους με το βαμβάκι..έχουμε πλούσιο λεξιλόγιο άλλωστε.