(Άρθρο στην Εφημερίδα των Συντακτών) Πέρσι το καλοκαίρι υποστήριξα ότι η επιστροφή μας στις αγορές είναι «μητέρα όλων των μαχών». Ως απαραίτητη προϋπόθεση για να μην υπάρξει τρίτο μνημόνιο και να αποφύγουμε τη διαιώνιση μιας συνταγής που θα οδηγούσε πια σε αναίρεση όσων πέτυχε ο ελληνικός λαός. Με αρκετή καθυστέρηση, η κυβέρνηση σύρθηκε στη γραμμή αυτή, μιας και άλλη βιώσιμη δεν υπήρχε. Το κόστος αυτού του χαμένου χρόνου είναι ότι η πρόσφατη έκδοση του ελληνικού ομολόγου έγινε με προχειρότητα, χωρίς να συνοδεύεται από εγγυήσεις ή και επενδυτικά σχέδια ώστε να πετύχουμε πολύ καλύτερο επιτόκιο. Ένα τέτοιο «ομόλογο κατά της ανεργίας», εντελώς διαφορετικό από αυτό που εκδόθηκε, είχα προτείνει.
Αλλά αυτή δεν είναι η μόνη αστοχία της κυβέρνησης. Τα στραβά διαδέχονται το ένα το άλλο: η απροθυμία της να κατοχυρώσει τον δημόσιο χαρακτήρα της Εθνικής Τράπεζας ώστε να ξαναδουλέψει το πιστωτικό σύστημα, η επιμονή της να εκποιήσει τον Οργανισμό Λιμένος Θεσσαλονίκης αντί να προχωρήσει στη ριζική βελτίωση της διαχείρισής του, η αποφυγή της εφαρμογής του συμψηφισμού των οφειλών από και προς το Δημόσιο, η άρνησή της να παραχωρήσει ιδιωτική ακίνητη περιουσία του Δημοσίου και μέρος του «πρωτογενούς πλεονάσματος» στους δήμους για την εφαρμογή προγραμμάτων για τους άστεγους και τους άπορους είναι μερικά από αυτά. Με αποτέλεσμα, να διαιωνίζονται η ανεργία, η ανασφάλεια, η φτώχεια και το στέγνωμα της αγοράς.
Κυλάει λοιπόν η κυβέρνηση «όλο και πιο χαμηλά στου κακού τη σκάλα». Της το επιτρέπει, όμως, η ανυπαρξία ουσιαστικής αντιπολίτευσης. Αλήθεια, πού είναι ο κοινοβουλευτικός έλεγχος υπέρ του δημόσιου πυλώνα του τραπεζικού μας συστήματος, η νομοθετική πρωτοβουλία για εναλλακτική αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, το πρόγραμμα για δήμους στην πρώτη γραμμή της μάχης κατά της ανεργίας και της φτώχειας, οι συγκεκριμένες προτάσεις για την αλλαγή πλεύσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την προάσπιση των ελληνικών συμφερόντων στο πλαίσιό της;
Δυστυχώς, κυβέρνηση και αντιπολίτευση δεν έχουν σχέδιο για το μέλλον. Μόνο που η ελαφρότητά τους δεν σταματάει εδώ. Ενώ είναι απολύτως ελλειμματικοί στις στοιχειώδεις δημοκρατικές τους υποχρεώσεις, μας ζήτησαν στις εκλογές για το ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την αυτοδιοίκηση να τους αξιολογήσουμε για την πολιτική τους επάρκεια. Θα λάβουν ό,τι ακριβώς ζήτησαν: την αποδοκιμασία μας! Όπως την αποδοκιμασία μας θα εισπράξουν και οι κερδοσκόποι της απογοήτευσης που στήνουν «κόμματα τίποτα», χωρίς καμία συναίσθηση της κοινής μοίρας, με μηδενική δημοκρατική συνείδηση και αισθητική.
Αυτή ακριβώς η προαναγγελθείσα απόρριψη της καθυστέρησης, παλιάς και νέας, μπορεί να είναι και η απαρχή της αντιμετώπισης της πολιτικής αστάθειας που απειλεί να σκορπίσει προσπάθειες και θυσίες και -γι’ αυτό ακριβώς- πρέπει να τελειώσει. Στη δημοκρατία οι λύσεις δίνονται μόνο με εθνικές εκλογές. Όπως ζητήσαμε από τον Σεπτέμβριο του 2012: «Εθνικές εκλογές το φθινόπωρο του 2014 με θέμα την μετά μνημόνιο εποχή». Μπορούμε να τις επιβάλουμε.
www.poikonomou.gr
Αλλά αυτή δεν είναι η μόνη αστοχία της κυβέρνησης. Τα στραβά διαδέχονται το ένα το άλλο: η απροθυμία της να κατοχυρώσει τον δημόσιο χαρακτήρα της Εθνικής Τράπεζας ώστε να ξαναδουλέψει το πιστωτικό σύστημα, η επιμονή της να εκποιήσει τον Οργανισμό Λιμένος Θεσσαλονίκης αντί να προχωρήσει στη ριζική βελτίωση της διαχείρισής του, η αποφυγή της εφαρμογής του συμψηφισμού των οφειλών από και προς το Δημόσιο, η άρνησή της να παραχωρήσει ιδιωτική ακίνητη περιουσία του Δημοσίου και μέρος του «πρωτογενούς πλεονάσματος» στους δήμους για την εφαρμογή προγραμμάτων για τους άστεγους και τους άπορους είναι μερικά από αυτά. Με αποτέλεσμα, να διαιωνίζονται η ανεργία, η ανασφάλεια, η φτώχεια και το στέγνωμα της αγοράς.
Κυλάει λοιπόν η κυβέρνηση «όλο και πιο χαμηλά στου κακού τη σκάλα». Της το επιτρέπει, όμως, η ανυπαρξία ουσιαστικής αντιπολίτευσης. Αλήθεια, πού είναι ο κοινοβουλευτικός έλεγχος υπέρ του δημόσιου πυλώνα του τραπεζικού μας συστήματος, η νομοθετική πρωτοβουλία για εναλλακτική αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, το πρόγραμμα για δήμους στην πρώτη γραμμή της μάχης κατά της ανεργίας και της φτώχειας, οι συγκεκριμένες προτάσεις για την αλλαγή πλεύσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την προάσπιση των ελληνικών συμφερόντων στο πλαίσιό της;
Δυστυχώς, κυβέρνηση και αντιπολίτευση δεν έχουν σχέδιο για το μέλλον. Μόνο που η ελαφρότητά τους δεν σταματάει εδώ. Ενώ είναι απολύτως ελλειμματικοί στις στοιχειώδεις δημοκρατικές τους υποχρεώσεις, μας ζήτησαν στις εκλογές για το ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την αυτοδιοίκηση να τους αξιολογήσουμε για την πολιτική τους επάρκεια. Θα λάβουν ό,τι ακριβώς ζήτησαν: την αποδοκιμασία μας! Όπως την αποδοκιμασία μας θα εισπράξουν και οι κερδοσκόποι της απογοήτευσης που στήνουν «κόμματα τίποτα», χωρίς καμία συναίσθηση της κοινής μοίρας, με μηδενική δημοκρατική συνείδηση και αισθητική.
Αυτή ακριβώς η προαναγγελθείσα απόρριψη της καθυστέρησης, παλιάς και νέας, μπορεί να είναι και η απαρχή της αντιμετώπισης της πολιτικής αστάθειας που απειλεί να σκορπίσει προσπάθειες και θυσίες και -γι’ αυτό ακριβώς- πρέπει να τελειώσει. Στη δημοκρατία οι λύσεις δίνονται μόνο με εθνικές εκλογές. Όπως ζητήσαμε από τον Σεπτέμβριο του 2012: «Εθνικές εκλογές το φθινόπωρο του 2014 με θέμα την μετά μνημόνιο εποχή». Μπορούμε να τις επιβάλουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ όχι υβριστικά σχόλια,το ellada-kupros δεν φέρει ευθύνη για τυχόν υβριστικούς χαρακτηρισμούς.Σφάξτε τους με το βαμβάκι..έχουμε πλούσιο λεξιλόγιο άλλωστε.