Δευτέρα 24 Απριλίου 2017
Τάσσος Παπαδόπουλος. Ηγέτης και προσόντα.
(Άρθρο του Χρύση Παντελίδη)
Στις σύγχρονες κοινωνίες οι ηγέτες δεν γεννιούνται. Αναδεικνύονται.
Η ιστορική συγκυρία παίζει ένα σοβαρό ρόλο στην ανάδειξή τους, καθώς οι εποχές κρίσης υποβοηθούν την δημιουργία και ανάδειξη ηγετών, είτε με την έννοια της υπεράσπισης των υφισταμένων συνθηκών, είτε με την έννοια της μεταβολής τους.
Απαραίτητη προϋπόθεση όμως για την ανάδειξη και αναγνώριση μιας ηγετικής μορφής, αποτελούν ορισμένα προσωπικά προσόντα. Ως τέτοια, αναφέρονται η ευφυΐα, η ενεργητικότητα, η φυσική και νευρική υγεία, το αίσθημα του σκοπού και της κατεύθυνσης, ο ενθουσιασμός, η φιλική διάθεση και η αγάπη των άλλων, η ακεραιότητα, η γνώση του τομέα δράσης, η αποφασιστικότητα, η ικανότητα μετάδοσης ιδεών, το προσωπικό θάρρος, η πίστη και άλλα.
Βέβαια, στις σύγχρονες κοινωνίες, η επικρατούσα πρακτική στην ανάδειξη ενός ηγέτη, αφορά την επιστήμη της επικοινωνιολογίας. Όμως, αυτό είναι άλλο θέμα. Άλλο αληθινός ηγέτης και άλλο κατασκευασμένος, καθοδηγούμενος και υποκρινόμενος.
Τον ορισμό του αληθινού ηγέτη μας δίνει ο Θουκυδίδης στην περιγραφή του Περικλή: «Ήταν σε θέση να συγκρατεί το λαό χωρίς να περιορίζει την ελευθερία του. Δεν παρασυρόταν από το λαό, παρά αυτός τον καθοδηγούσε. Έτσι η Πολιτεία, μόνο κατ’ όνομα ήταν δημοκρατία, αφού στην πραγματικότητα, τη δύναμη την είχε μόνο ο πρώτος πολίτης της Αθήνας…». Αυτή η τελευταία φράση συχνά χρησιμοποιείται για να υποβάλει δικτατορικές τάσεις, γεγονός εντελώς λανθασμένο, αφού ο Θουκυδίδης πρόβαλλε θετικά την υπεροχή του Περικλή, την οποία κάποιοι σύγχρονοί του θεωρούσαν πιεστική και ασυμβίβαστη με τη δημοκρατία. Βέβαια, η Ιστορία κατέταξε τον Περικλή ανάμεσα στους γίγαντες, ενώ … ποιος γνωρίζει κάποιο Τηλεκλείδη που σάρκαζε την υπεροχή του Αθηναίου στρατηγού;
Είναι φυσικό, κάθε χρόνο, τέτοια μέρα, η μνήμη να στρέφεται στον Τάσσο Παπαδόπουλο. Αληθινός ηγέτης του Κυπριακού Ελληνισμού, ο Τάσσος Παπαδόπουλος, ανταποκρινόταν πλήρως στα απαιτούμενα ηγετικά προσόντα και βρισκόταν απόλυτα στοιχισμένος με τις ηγετικές προδιαγραφές του Θουκυδίδη.
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος αγαπούσε πραγματικά τον τόπο του, που τον υπηρέτησε αδιάλειπτα επί 50 χρόνια, από πολλές επάλξεις. Με τον Τάσσο Παπαδόπουλο χαρισματικό ηγέτη να τον εμπνέει, ο κυπριακός λαός αισθανόταν σιγουριά. Ο Max Weber, που μελέτησε σε βάθος τους χαρισματικούς ηγέτες, δίνει έμφαση όχι στην ύπαρξη αυτής τούτης της χάριτος ή των οποιωνδήποτε αρετών, αλλά στην πίστη των οπαδών του χαρισματικού ατόμου, καθώς και στην πεποίθηση του ίδιου για το χάρισμά του. Όπως σωστά λέχθηκε, η μεταδοτική πίστη του ηγέτη είναι απαραίτητη. Όλοι μπορεί να έχουμε πίστη, αλλά μόνο οι ηγέτες έχουν μεταδοτική πίστη.
Χαρισματικός ηγέτης ο Τάσσος Παπαδόπουλος, διέθετε αυτή την μεταδοτική πίστη. Γι’ αυτό και η καταπληκτική πλειοψηφία του Κυπριακού λαού, στην πιο καθοριστική στιγμή της σύγχρονης Ιστορίας μας, σαν σήμερα το 2004, στο δημοψήφισμα για την συνέχιση ή τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, τον ακολούθησε. Κάποιοι, ανόητα και αμετανόητα, μιλούν μέχρι σήμερα για δήθεν διχασμό του λαού κατά την εποχή της προεδρίας του Τάσσου. Ένα θλιβερό ελάχιστο ποσοστό ατόμων, πολέμησε ανέντιμα τον Τάσσο και ακόμα και σήμερα, που δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του, τον πολεμά και του χρεώνει την μη λύση του Κυπριακού, ενώ θα έπρεπε να του πιστώνει – όπως ο απανταχού Ελληνισμός – τη διάσωση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Το κείμενο αυτό γράφτηκε για να αποδώσει ελάχιστο φόρο οφειλόμενης τιμής, με την ευκαιρία της σημερινής επετείου του ΟΧΙ στη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, σε ένα άνθρωπο τόσο στενά δεμένο με την γενιά μας, με την εποχή μας, με την Ιστορία μας.
Δεν τολμώ να κάνω σύγκριση της ηγετικής φυσιογνωμίας του Τάσσου Παπαδόπουλου, με την εικόνα που η σημερινή ηγεσία εκπέμπει. Θα ήταν προσβολή για τον Τάσσο.
Λευκωσία, 24 Απριλίου 2017
Στις σύγχρονες κοινωνίες οι ηγέτες δεν γεννιούνται. Αναδεικνύονται.
Η ιστορική συγκυρία παίζει ένα σοβαρό ρόλο στην ανάδειξή τους, καθώς οι εποχές κρίσης υποβοηθούν την δημιουργία και ανάδειξη ηγετών, είτε με την έννοια της υπεράσπισης των υφισταμένων συνθηκών, είτε με την έννοια της μεταβολής τους.
Απαραίτητη προϋπόθεση όμως για την ανάδειξη και αναγνώριση μιας ηγετικής μορφής, αποτελούν ορισμένα προσωπικά προσόντα. Ως τέτοια, αναφέρονται η ευφυΐα, η ενεργητικότητα, η φυσική και νευρική υγεία, το αίσθημα του σκοπού και της κατεύθυνσης, ο ενθουσιασμός, η φιλική διάθεση και η αγάπη των άλλων, η ακεραιότητα, η γνώση του τομέα δράσης, η αποφασιστικότητα, η ικανότητα μετάδοσης ιδεών, το προσωπικό θάρρος, η πίστη και άλλα.
Βέβαια, στις σύγχρονες κοινωνίες, η επικρατούσα πρακτική στην ανάδειξη ενός ηγέτη, αφορά την επιστήμη της επικοινωνιολογίας. Όμως, αυτό είναι άλλο θέμα. Άλλο αληθινός ηγέτης και άλλο κατασκευασμένος, καθοδηγούμενος και υποκρινόμενος.
Τον ορισμό του αληθινού ηγέτη μας δίνει ο Θουκυδίδης στην περιγραφή του Περικλή: «Ήταν σε θέση να συγκρατεί το λαό χωρίς να περιορίζει την ελευθερία του. Δεν παρασυρόταν από το λαό, παρά αυτός τον καθοδηγούσε. Έτσι η Πολιτεία, μόνο κατ’ όνομα ήταν δημοκρατία, αφού στην πραγματικότητα, τη δύναμη την είχε μόνο ο πρώτος πολίτης της Αθήνας…». Αυτή η τελευταία φράση συχνά χρησιμοποιείται για να υποβάλει δικτατορικές τάσεις, γεγονός εντελώς λανθασμένο, αφού ο Θουκυδίδης πρόβαλλε θετικά την υπεροχή του Περικλή, την οποία κάποιοι σύγχρονοί του θεωρούσαν πιεστική και ασυμβίβαστη με τη δημοκρατία. Βέβαια, η Ιστορία κατέταξε τον Περικλή ανάμεσα στους γίγαντες, ενώ … ποιος γνωρίζει κάποιο Τηλεκλείδη που σάρκαζε την υπεροχή του Αθηναίου στρατηγού;
Είναι φυσικό, κάθε χρόνο, τέτοια μέρα, η μνήμη να στρέφεται στον Τάσσο Παπαδόπουλο. Αληθινός ηγέτης του Κυπριακού Ελληνισμού, ο Τάσσος Παπαδόπουλος, ανταποκρινόταν πλήρως στα απαιτούμενα ηγετικά προσόντα και βρισκόταν απόλυτα στοιχισμένος με τις ηγετικές προδιαγραφές του Θουκυδίδη.
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος αγαπούσε πραγματικά τον τόπο του, που τον υπηρέτησε αδιάλειπτα επί 50 χρόνια, από πολλές επάλξεις. Με τον Τάσσο Παπαδόπουλο χαρισματικό ηγέτη να τον εμπνέει, ο κυπριακός λαός αισθανόταν σιγουριά. Ο Max Weber, που μελέτησε σε βάθος τους χαρισματικούς ηγέτες, δίνει έμφαση όχι στην ύπαρξη αυτής τούτης της χάριτος ή των οποιωνδήποτε αρετών, αλλά στην πίστη των οπαδών του χαρισματικού ατόμου, καθώς και στην πεποίθηση του ίδιου για το χάρισμά του. Όπως σωστά λέχθηκε, η μεταδοτική πίστη του ηγέτη είναι απαραίτητη. Όλοι μπορεί να έχουμε πίστη, αλλά μόνο οι ηγέτες έχουν μεταδοτική πίστη.
Χαρισματικός ηγέτης ο Τάσσος Παπαδόπουλος, διέθετε αυτή την μεταδοτική πίστη. Γι’ αυτό και η καταπληκτική πλειοψηφία του Κυπριακού λαού, στην πιο καθοριστική στιγμή της σύγχρονης Ιστορίας μας, σαν σήμερα το 2004, στο δημοψήφισμα για την συνέχιση ή τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, τον ακολούθησε. Κάποιοι, ανόητα και αμετανόητα, μιλούν μέχρι σήμερα για δήθεν διχασμό του λαού κατά την εποχή της προεδρίας του Τάσσου. Ένα θλιβερό ελάχιστο ποσοστό ατόμων, πολέμησε ανέντιμα τον Τάσσο και ακόμα και σήμερα, που δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του, τον πολεμά και του χρεώνει την μη λύση του Κυπριακού, ενώ θα έπρεπε να του πιστώνει – όπως ο απανταχού Ελληνισμός – τη διάσωση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Το κείμενο αυτό γράφτηκε για να αποδώσει ελάχιστο φόρο οφειλόμενης τιμής, με την ευκαιρία της σημερινής επετείου του ΟΧΙ στη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, σε ένα άνθρωπο τόσο στενά δεμένο με την γενιά μας, με την εποχή μας, με την Ιστορία μας.
Δεν τολμώ να κάνω σύγκριση της ηγετικής φυσιογνωμίας του Τάσσου Παπαδόπουλου, με την εικόνα που η σημερινή ηγεσία εκπέμπει. Θα ήταν προσβολή για τον Τάσσο.
Λευκωσία, 24 Απριλίου 2017
Τετάρτη 19 Απριλίου 2017
Τριήμερο πένθος στις Ένοπλες Δυνάμεις.
Ανακοίνωση Τύπου ΥΠΕΘΑ
Με εντολή του Υπουργού Εθνικής Άμυνας κ. Πάνου Καμένου κηρύχθηκε τριήμερο πένθος στις Ένοπλες Δυνάμεις, οι σημαίες κυματίζουν μεσίστιες. Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας επικοινώνησε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλο, με τον Πρωθυπουργό κ. Αλέξη Τσίπρα, με τον Πρόεδρο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Πρόεδρο της Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας κ. Κώστα Δουζίνα.
Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Πάνος Καμένος, ο Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Δημήτρης Βίτσας και ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Ναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης ΠΝ εκφράζουν τα συλλυπητήρια τους στις οικογένειες των εκλιπόντων στρατιωτικών.
Κατέπεσε στην περιοχή του Σαραντάπορου Ελασσόνας ελικόπτερο UH-1H του ΣΞ, νεκροί 4, τραυματίας 1.
Στην περιοχή του Σαρανταπόρου κατέπεσε το ελικόπτερο της Αεροπορίας Στρατού με επιβαίνοντες τους Υποστράτηγο Ιωάννης Τζανιδάκης, ο Συνταγματάρχης Τεθωρακισμένων Θωμάς Αδάμου, ο Ταγματάρχης Αεροπορίας Στρατού Δημοσθένης Γούλας και ο Υπολοχαγός Αεροπορίας Στρατού Κωνσταντίνος Χατζής.
Τραυματισμένη αλλά εκτός κινδύνου εντοπίστηκε η αρχιλοχίας Αεροπορίας Στρατού Βασιλική Πλεξίδα.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΕΕΘΑ
Την Τετάρτη 19 Απριλίου 2017 πρωινές ώρες, ελικόπτερο του ΣΞ τ. UH-1H, με πέντε (5) επιβαίνοντες, το οποίο εκτελούσε προγραμματισμένη πτήση από τη Λάρισα στην Κοζάνη, κατέπεσε στην περιοχή Σαρανταπόρου Ελασσόνας.
Αναλήφθηκε άμεσα επιχείρηση έρευνας-διάσωσης, υπό τον συντονισμό του ΕΘΚΕΠΙΧ/ΓΕΕΘΑ με παρουσία της Πολιτικής και Στρατιωτικής ηγεσίας.
Από την επιτόπια έρευνα εντοπίστηκαν τέσσερις (4) σοροί επιβαινόντων, οι οποίες και ταυτοποιήθηκαν ως του Υποστρατήγου Ιωάννη Τζανιδάκη, του Συνταγματάρχη (ΤΘ) Θωμά Αδάμου, του Ταγματάρχη (ΑΣ) Δημοσθένη Γούλα και του Υπολοχαγού (ΑΣ) Κωνσταντίνου Χατζή.
Επίσης εντοπίστηκε τραυματισμένη εκτός κινδύνου η Αρχιλοχίας (ΑΣ) Βασιλική Πλεξίδα η οποία και διακομίζεται στο 424 ΓΣΝΣ Θεσσαλονίκης.
Ο Αρχηγός ΓΕΣ Αντιστράτηγος Αλκιβιάδης Στεφανής μεταβαίνει στην περιοχή του ατυχήματος.
Η επιτροπή διερεύνησης έχει ήδη αναλάβει έργο στην περιοχή ατυχήματος».
Πέμπτη 13 Απριλίου 2017
Θέλουν να πνίξουν την τιμή των Ελλήνων. Απαγορεύουν και φέτος τον ρουκετοπόλεμο στην Χίο.
Οι Αστυνομικές Αρχές μετά από επιχείρηση στις περιοχές των ενοριών Αγίου Μάρκου και Παναγιάς Ερειθιανής, που πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι της Μεγάλης Τετάρτης, κατάσχεσαν δεκαπέντε έως είκοσι ρουκετοσύρτες .
Επρόκειτο για την πλέον συμβολική κίνηση της αστυνομικής διεύθυνσης Χίου, η οποία έχει εντείνει τις τελευταίες ημέρες τους ελέγχους σε όλο τον Βροντάδο, ψάχνοντας για «πολεμικό υλικό», ήτοι για ρουκέτες και ρουκετοσύρτες.
Ρουκέτες, πλην εκείνων προ ολίγων ημερών δεν βρέθηκαν, αλλά οι έλεγχοι – όπως επισημαίνει στέλεχος της αστυνομικής διεύθυνσης Χίου – συνεχίζονται.
Στην περιοχή του Βροντάδου περιπολούν, επίσης, συνεχώς αυτοκίνητα της αστυνομίας και διενεργούν ελέγχους για να αποτρέψουν μεταφορά ρουκετών στην «εμπόλεμη ζώνη».
Με τις επιχειρήσεις αυτές η αστυνομική διεύθυνση Χίου ενισχύει, προφανώς, το μήνυμα ότι «θα τηρηθεί η νομιμότητα», όπερ σημαίνει ότι με τον παραδοσιακό τρόπο δεν θα επιτραπεί η διεξαγωγή του ρουκετοπόλεμου.
Η προέλευση του εθίμου του ρουκετοπόλεμου θεωρείται οτι ξεκίνησε την εποχή της Τουρκοκρατίας. Σύμφωνα με την παράδοση, αρχικά για τον εορτασμό του Πάσχα χρησιμοποιούνταν κανόνια και δυνατοί κρότοι. Όταν οι Τούρκοι απαγόρεψαν τα κανόνια, υπό το φόβο οτι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν εναντίον τους, οι κάτοικοι τα αντικατέστησαν με αυτοσχέδιες ρουκέτες.
Η Ελληνική πολιτεία το 2017 με τον λαό να έχει σκύψει το κεφάλι στους δανειστές του, με τον λαό προδομένο και πληγωμένο από την οικονομική λαίλαπα, έρχεται να του δώσει άλλο ένα κτύπημα κάτω από την ζώνη και να του αφαιρέσει το δικαίωμα να νιώθει υπερήφανος, να νιώθει συνεχιστής των παραδόσεων και των εθίμων του τόπου του. Προσπαθούν σταδιακά να πλάσουν έναν Έλληνα χωρίς Εθνική ταυτότητα, χωρίς μνήμα και κυρίως χωρίς αντίσταση.
Είναι πολύ μεγάλη η επίθεση που δέχεται ο Ελληνισμός τα τελευταία χρόνια των μνημονίων και δεν είναι μόνο οικονομικός αλλά είναι και Θρησκευτικός και πνευματικός.
Πλέον το μέλλον της Ελλάδας κρέμεται από μια κλωστή και όσο ο λαός θα είναι φοβισμένος η μοίρα του θα είναι προδιαγεγραμμένη... Μια νέα Γιουγκοσλαβία έρχεται πολύ σύντομα να πνίξει την Ελλάδα.
Κοιμηθείτε βαθιά...
Επρόκειτο για την πλέον συμβολική κίνηση της αστυνομικής διεύθυνσης Χίου, η οποία έχει εντείνει τις τελευταίες ημέρες τους ελέγχους σε όλο τον Βροντάδο, ψάχνοντας για «πολεμικό υλικό», ήτοι για ρουκέτες και ρουκετοσύρτες.
Ρουκέτες, πλην εκείνων προ ολίγων ημερών δεν βρέθηκαν, αλλά οι έλεγχοι – όπως επισημαίνει στέλεχος της αστυνομικής διεύθυνσης Χίου – συνεχίζονται.
Στην περιοχή του Βροντάδου περιπολούν, επίσης, συνεχώς αυτοκίνητα της αστυνομίας και διενεργούν ελέγχους για να αποτρέψουν μεταφορά ρουκετών στην «εμπόλεμη ζώνη».
Με τις επιχειρήσεις αυτές η αστυνομική διεύθυνση Χίου ενισχύει, προφανώς, το μήνυμα ότι «θα τηρηθεί η νομιμότητα», όπερ σημαίνει ότι με τον παραδοσιακό τρόπο δεν θα επιτραπεί η διεξαγωγή του ρουκετοπόλεμου.
Πηγή: http://www.pronews.gr
Η προέλευση του εθίμου του ρουκετοπόλεμου θεωρείται οτι ξεκίνησε την εποχή της Τουρκοκρατίας. Σύμφωνα με την παράδοση, αρχικά για τον εορτασμό του Πάσχα χρησιμοποιούνταν κανόνια και δυνατοί κρότοι. Όταν οι Τούρκοι απαγόρεψαν τα κανόνια, υπό το φόβο οτι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν εναντίον τους, οι κάτοικοι τα αντικατέστησαν με αυτοσχέδιες ρουκέτες.
Η Ελληνική πολιτεία το 2017 με τον λαό να έχει σκύψει το κεφάλι στους δανειστές του, με τον λαό προδομένο και πληγωμένο από την οικονομική λαίλαπα, έρχεται να του δώσει άλλο ένα κτύπημα κάτω από την ζώνη και να του αφαιρέσει το δικαίωμα να νιώθει υπερήφανος, να νιώθει συνεχιστής των παραδόσεων και των εθίμων του τόπου του. Προσπαθούν σταδιακά να πλάσουν έναν Έλληνα χωρίς Εθνική ταυτότητα, χωρίς μνήμα και κυρίως χωρίς αντίσταση.
Είναι πολύ μεγάλη η επίθεση που δέχεται ο Ελληνισμός τα τελευταία χρόνια των μνημονίων και δεν είναι μόνο οικονομικός αλλά είναι και Θρησκευτικός και πνευματικός.
Πλέον το μέλλον της Ελλάδας κρέμεται από μια κλωστή και όσο ο λαός θα είναι φοβισμένος η μοίρα του θα είναι προδιαγεγραμμένη... Μια νέα Γιουγκοσλαβία έρχεται πολύ σύντομα να πνίξει την Ελλάδα.
Κοιμηθείτε βαθιά...
Τετάρτη 12 Απριλίου 2017
Μεγάλη Εβδομάδα - Μεγάλη Τετάρτη
Κατά την Μεγάλη Τετάρτη επιτελούμε ανάμνηση του γεγονότος της αλείψεως του Κυρίου με μύρο από μια πόρνη γυναίκα. Επίσης φέρεται στη μνήμη μας, η σύγκλιση του Συνεδρίου των Ιουδαίων, του ανωτάτου δηλαδή Δικαστηρίου τους, προς λήψη καταδικαστικής αποφάσεως του Κυρίου, καθώς και τα σχέδια του Ιούδα για προδοσία του Διδασκάλου του.
Δύο μέρες πριν το Πάσχα, καθώς ο Κύριος ανέβαινε προς τα Ιεροσόλυμα, κι ενώ βρισκόταν στο σπίτι στου λεπρού Σίμωνα, τον πλησίασε μια πόρνη γυναίκα κι άλειψε το κεφάλι Του με πολύτιμο μύρο. Η τιμή του ήταν γύρω στα τριακόσια δηνάρια, πολύτιμο άρωμα και γι' αυτό οι μαθητές την επέκριναν και περισσότερο απ' όλους ο Ιούδας. Γνώριζαν οι μαθητές καλά πόσο μεγάλο ζήλο έδειχνε πάντοτε ο Χριστός για την ελεημοσύνη προς τους φτωχούς. Ο Χριστός όμως την υπερασπίσθηκε, για να μην αποτραπεί απ' το καλό της σκοπό. Ανέφερε μάλιστα και τον ενταφιασμό Του, προσπαθώντας να αποτρέψει τον Ιούδα από τη προδοσία, αλλά μάταια. Τότε απέδωσε στη γυναίκα την μεγάλη τιμή να διακηρύσσεται το ενάρετο έργο της σε ολόκληρο την οικουμένη.
Ο Ιερός Χρυσόστομος υποστηρίζει ότι δύο ήταν οι γυναίκες που άλειψαν με μύρο τον Κύριο. Οι τρεις πρώτοι Ευαγγελιστές αναφέρουν μια και την ίδια γυναίκα, που πήρε την ονομασία πόρνη. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης όμως κάνει λόγο για άλλη γυναίκα, αξιοθαύμαστη και σεμνή, τη Μαρία την αδελφή του Λαζάρου, που άλειψε τα άχραντα πόδια Του σκουπίζοντας τα με τις τρίχες των μαλλιών της.
Δύο μέρες πριν το Πάσχα, καθώς ο Κύριος ανέβαινε προς τα Ιεροσόλυμα, κι ενώ βρισκόταν στο σπίτι στου λεπρού Σίμωνα, τον πλησίασε μια πόρνη γυναίκα κι άλειψε το κεφάλι Του με πολύτιμο μύρο. Η τιμή του ήταν γύρω στα τριακόσια δηνάρια, πολύτιμο άρωμα και γι' αυτό οι μαθητές την επέκριναν και περισσότερο απ' όλους ο Ιούδας. Γνώριζαν οι μαθητές καλά πόσο μεγάλο ζήλο έδειχνε πάντοτε ο Χριστός για την ελεημοσύνη προς τους φτωχούς. Ο Χριστός όμως την υπερασπίσθηκε, για να μην αποτραπεί απ' το καλό της σκοπό. Ανέφερε μάλιστα και τον ενταφιασμό Του, προσπαθώντας να αποτρέψει τον Ιούδα από τη προδοσία, αλλά μάταια. Τότε απέδωσε στη γυναίκα την μεγάλη τιμή να διακηρύσσεται το ενάρετο έργο της σε ολόκληρο την οικουμένη.
Ο Ιερός Χρυσόστομος υποστηρίζει ότι δύο ήταν οι γυναίκες που άλειψαν με μύρο τον Κύριο. Οι τρεις πρώτοι Ευαγγελιστές αναφέρουν μια και την ίδια γυναίκα, που πήρε την ονομασία πόρνη. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης όμως κάνει λόγο για άλλη γυναίκα, αξιοθαύμαστη και σεμνή, τη Μαρία την αδελφή του Λαζάρου, που άλειψε τα άχραντα πόδια Του σκουπίζοντας τα με τις τρίχες των μαλλιών της.
Κυριακή 9 Απριλίου 2017
Κυριακή Των ΒΑΪΩΝ
Η Κυριακή της Μεγάλης Εβδομάδας ονομάζεται έτσι, γιατί «μετά Βαΐων και κλάδων» έγινε η υποδοχή του Χριστού στα Ιεροσόλυμα.
Ο Χριστός μπαίνει στην πόλη χωρίς την βασιλική πολυτέλεια, καθισμένος επί πώλου όνου, αντί για ροδοπέταλα και τελετές, τα μικρά παιδιά κουνούν τα βάγια των φοινίκων, αντί να τον υποδεχτούν οι πολιτικοί και θρησκευτικοί ηγέτες του τόπου.
Ο Χριστός μπαίνει στην πόλη χωρίς την βασιλική πολυτέλεια, καθισμένος επί πώλου όνου, αντί για ροδοπέταλα και τελετές, τα μικρά παιδιά κουνούν τα βάγια των φοινίκων, αντί να τον υποδεχτούν οι πολιτικοί και θρησκευτικοί ηγέτες του τόπου.
«Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου».
Παρασκευή 7 Απριλίου 2017
Ανήθικο χτύπημα κατά του Άσαντ από τις ΗΠΑ. Δείχνουν ξεκάθαρα ότι στηρίζουν το Ισλαμικό κράτος.
Με πυραυλικό σφυροκόπημα οι ΗΠΑ χθες τα ξημερώματα χτύπησαν την νόμιμη κυβέρνηση του Μπασάρ Αλ Άσαντ, δείχνοντας σε όλον τον κόσμο ότι στηρίζουν ξεκάθαρα τους φανατικούς Ισλαμιστές που όλα αυτά τα χρόνια έχουν πνίξει στο αίμα την ΣΥΡΙΑ.
Με δεκάδες πυραύλους “Τόμαχοκ” που εκτοξεύτηκαν από τα καταδρομικά πλοία USS Porter και USS Ross που πλέουν ανατολικά της Μεσογείου έπληξαν αεροπορικές βάσεις και μαχητικά αεροσκάφη, χώρους στάθμευσης αεροσκαφών, αποθήκες πυρομαχικών και εξοπλισμού, αλλά και αντιαεροπορικά συστήματα.
Με δεκάδες πυραύλους “Τόμαχοκ” που εκτοξεύτηκαν από τα καταδρομικά πλοία USS Porter και USS Ross που πλέουν ανατολικά της Μεσογείου έπληξαν αεροπορικές βάσεις και μαχητικά αεροσκάφη, χώρους στάθμευσης αεροσκαφών, αποθήκες πυρομαχικών και εξοπλισμού, αλλά και αντιαεροπορικά συστήματα.
Η στρατιωτική βάση που χτύπησαν οι ΗΠΑ σήμερα τα ξημερώματα.
Οι δικαιολογίες του Τραμπ για το ξαφνικό χτύπημα στην ΣΥΡΙΑ.
Σάββατο 1 Απριλίου 2017
Πετράκης Γιάλλουρος, ο σημαιοφόρος μαθητής της ΕΟΚΑ.
Πετράκης Γιάλλουρος, ο σημαιοφόρος μαθητής της ΕΟΚΑ αποτελεί υπόδειγμα αυτοθυσίας και αγωνιστικότητας για κάθε νέο Έλληνα Εθνικιστή. Γεννήθηκε το 1938 στο Ριζοκάρπασο της Αμμοχώστου και από μικρή ηλικία καημός του ήταν η ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Τα φλογερά λόγια που επαναλάμβανε στη μάνα του προδιαγράφουν τη συνέχεια της σύντομης ζωής του: «Να αγωνιζόμαστε πρέπει μάνα, να αγωνιζόμαστε για την Κύπρο μας».
Στο σχολείο σε όλα τα μαθήματα ήταν πάντα πρώτος, ενώ τον Οκτώβρη του 1955 ο διευθυντής του Ελληνικού Γυμνασίου Αμμοχώστου τον τιμά, παραδίδοντάς του την Ελληνική Σημαία του σχολείου.
Η αγάπη του Πετράκη Γιάλλουρου για την πατρίδα φαίνεται από τα γραπτά κείμενα που έστελνε στον πατέρα του, αφήνοντας τα ως ιερά παρακαταθήκη για τις επόμενες γενεές Ελλήνων στην Κύπρο:
«Δεν συμφωνώ αγαπητέ μου πατέρα στο ότι ένας άνθρωπος πρέπει πρώτα να κοιτάξει για τον εαυτό του και ύστερα για την πατρίδα του. Τότε αυτός, καταντά άκρως εγωιστής, τομαριστής και μπορώ να πω αναίσθητος. Διότι όταν δεν κυριαρχεί μέσα του το αίσθημα της φιλοπατρίας, το ευγενέστερο των αισθημάτων, δεν είναι δυνατό να κυριαρχεί κανένα άλλο ευγενές αίσθημα… Εξ άλλου, αγαπητέ μου πατέρα, η ορμή του ανθρώπου προς την ύλη, δηλαδή τον πλούτο και την καλοπέραση και η ικανοποίηση τούτη, δεν προσφέρει την πραγματική ευτυχία του ανθρώπου. Την απόλυτη ευτυχία προσφέρει στους ανθρώπους και ιδίως όταν είναι Έλληνες, η ορμή προς τα ανώτερα ιδανικά την αγάπη προς την Πατρίδα και τον πόθο ακόμη και να θυσιαστεί για την ελευθερία της που είναι και δική του ατομική ελευθερία και αξιοπρέπεια».
Δέος διαπέρασε τον Πετράκη Γιάλλουρο την πρώτη φορά που πάτησε το πόδι του στην μητέρα Πατρίδα, σε εκδρομή του σχολείου του στην Αθήνα. Ο ενθουσιασμός και η συγκίνηση που τον διαπερνά αλλά και η αποφασιστικότητά του για αγώνα πηγάζουν μέσα από το γράμμα στον πατέρα του: «Μόλις πάτησα το Άγιο χώμα της Ελλάδος, μια βαθειά συγκίνησις με κατακυρίευσε και δάκρυα ανέβηκαν στα μάτια μου, αφ’ ενός λόγω του ότι πατούσα στην Ελεύθερη Πατρίδα, αφ’ ετέρου διότι σκέφτηκα ότι η ιδιαιτέρα μας πατρίς Κύπρος έμενε υπόδουλη κάτω από τον βαρύ ζυγό των Άγγλων, ενώ έπρεπε να είναι κι αυτή ένα κομμάτι της Ελεύθερης Ελλάδος».
Από την αρχή του αγώνα της ΕΟΚΑ ο Πετράκης εντάσσεται δυναμικά στην ΑΝΕ (Άλκιμος Νεολαία ΕΟΚΑ), όπου αναλαμβάνει ηγετικό ρόλο όντας υπεύθυνος των μαθητικών ομάδων του Ελληνικού Γυμνασίου Αμμοχώστου, με αυξημένα καθήκοντα. Για την πλούσια δράση του στιγματίζεται από τον αποικιακό στρατό, οι οποίοι τον καταζητούσαν.
Στις 6 Φεβρουαρίου 1956 οι μαθητές του Ελληνικού Γυμνασίου Αμμοχώστου συγκρούστηκαν με τον Βρετανικό στρατό, με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να διατάξει το κλείσιμο του Γυμνασίου. Στις 7 Φεβρουαρίου στην Αμμόχωστο διοργανώθηκε γιγαντιαία μαχητική μαθητική διαδήλωση. Οι αγωνιζόμενοι νέοι έστησαν οδοφράγματα στην οδό Ερμού όπου άρχισε πετροπόλεμος με τον πάνοπλο βρετανικό στρατό. Απάντηση των Άγγλων στις πέτρες νεαρών μαθητών ήταν η παρατεταμένη χρήση πυρρών.
Καθώς οι άοπλοι μαθητές άρχισαν να οπισθοχωρούν μπροστά στα πυρά του κατακτητή, Άγγλος στρατιώτης στόχευσε και πυροβόλησε στην καρδιά τον σημαιοφόρο, τον μαθητή που ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή κάθε διαδήλωσης κρατώντας τη σημαία του Έθνους ψηλά, όντας η ψυχή των αγωνιζόμενων μαθητών. Ο Πετράκης Γιάλλουρος, πληγωμένος στην καρδιά από σφαίρα έκανε δέκα βήματα εμπρός και με όλη την δύναμη της ψυχής του κραύγασε «Ζήτω η Ένωσις» πέφτοντας νεκρός. Ήταν ο πρώτος μαθητής που με το αίμα του πότισε το δέντρο της Λευτεριάς στον αγώνα της ΕΟΚΑ.
Η θυσία του Πετράκη Γιάλλουρου, ενός μαθητή που δεν είχε κλείσει τα 18 έτη αφήνει βαρύ το χρέος στις επόμενες γενεές Ελλήνων να συνεχίσουμε τον αγώνα εκείνο, με τιμή, αρετή και αγνότητα έχοντας ως μοναδικό στόχο την Λευτεριά της Κύπρου.
Στην Κύπρο της σήψης, της λήθης, της υποταγής και της παρακμής, όπου η μεγαλύτερη μάζα της νεολαίας παραμένει άπραγη στην άνεση του καναπέ, μερικοί «τρελοί» ακόμη αντιστέκονται και δεν συμβιβάζονται. Είναι οι νέοι του Μετώπου Νεολαίας του Ε.ΛΑ.Μ., που παραμένουν όρθιοι σε ένα κόσμο ερείπιων κρατώντας ψηλά τα Εθνικά λάβαρα όπως ακριβώς ο Πετράκης Γιάλλουρος κρατούσε ψηλά την Ελληνική σημαία ως ότου πεθάνει.
Το χρέος προς τον Πετράκη Γιάλλουρο και χιλιάδες άλλους αγωνιστές του Ελληνισμού είναι βαρύ, όμως όντας οι τελευταίοι πιστοί, παραμένουμε αγέρωχοι και δίνουμε όρκο τιμής στη μνήμη των ηρώων της ΕΟΚΑ πως θα αγωνιζόμαστε ως ότου θα κυματίζει περήφανα σημαία Ελληνική σε κάθε άκρη της Κύπρου.
Πέτρος Αυγουστή
Μέτωπο Νεολαίας
Εθνικού Λαϊκού Μετώπου (Ε.ΛΑ.Μ.)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)