Η ανακήρυξη της κυπριακής Ανεξαρτησίας και η ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας την 1η Οκτωβρίου 1960, σηματοδότησαν τη σημαντικότερη στιγμή στην ιστορία της πατρίδας μας. Μετά από αιώνες καταπίεσης και αναρίθμητους κατακτητές, η Κύπρος κατέστη ανεξάρτητο κράτος και ο κυπριακός λαός απέκτησε την ελευθερία του.
Τιμούμε σήμερα αυτούς που θυσιάστηκαν και αγωνίστηκαν για την ελευθερία της πατρίδας μας, στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ την περίοδο 1955-59. Τιμούμε αυτούς που αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν προασπιζόμενοι την ύπαρξη και την οντότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας, στη διάρκεια της τουρκικής ανταρσίας του 1963-64. Τιμούμε τους μαχητές της αντίστασης στο προδοτικό πραξικόπημα, που θυσιάστηκαν και αγωνίστηκαν για τη δημοκρατία και τη νομιμότητα. Τιμούμε τους ήρωες που έπεσαν αγωνιζόμενοι για την ελευθερία και την εδαφική ακεραιότητα της Κύπρου και όσους αντιστάθηκαν στη βάρβαρη τουρκική εισβολή του 1974.
Τιμούμε τη μνήμη του Εθνάρχη Μακάριου, πρώτου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας και μπροστάρη στους αγώνες του Κυπριακού Ελληνισμού για την ελευθερία και την προάσπιση της ανεξαρτησίας της Κύπρου. Τιμούμε τους διατελέσαντες Προέδρους, καθώς και τους πολιτικούς, πολιτειακούς και κρατικούς αξιωματούχους που εργάστηκαν με ήθος και εντιμότητα για τη θεμελίωση και εδραίωση του κυπριακού κράτους.Κυρίως όμως, τιμούμε και οφείλουμε να τιμούμε τον κάθε Κύπριο και την κάθε Κύπρια που αγωνίστηκε, εργάστηκε σκληρά, μόχθησε, θυσιάστηκε και κατάφερε με θέληση και αποφασιστικότητα να προασπίσει την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας και να την καταστήσει πλήρες και ισότιμο μέλος της μεγάλης Ευρωπαϊκής οικογένειας.
Παρά τη συνεχή υπόσκαψη από την Τουρκία και τους συμμάχους της και παρά την οικονομική χρεοκοπία και τα συνεπακόλουθα επαχθή και δυσβάστακτα μέτρα, ο Κυπριακός λαός έχει κάθε δικαίωμα να γιορτάζει σήμερα τα γενέθλια της Κυπριακής Δημοκρατίας. Γιατί, η Κυπριακή Δημοκρατία ήταν και παραμένει το μεγαλύτερο επίτευγμά μας και το ισχυρότερο όπλο μας, στον αγώνα για απελευθέρωση και επίτευξη μιας λειτουργικής και βιώσιμης λύσης στο εθνικό μας πρόβλημα.
Όπως ο αείμνηστος Τάσσος Παπαδόπουλος τόνιζε: «…Πολλές υπήρξαν οι οργανωμένες απόπειρες για τη διάλυσή της και πολλά τα τραύματα που προκλήθηκαν στο σώμα της. Κι όμως, η Κυπριακή Δημοκρατία άντεξε. Και συνεχίζει να υπάρχει, να λειτουργεί, να προοδεύει και να αναγνωρίζεται διεθνώς. Έστω και ακρωτηριασμένη από τον τουρκικό Αττίλα, η σημαία της υπόστασης και του κύρους της δεν υπεστάλη. Κυματίζει σήμερα ανάμεσα στις σημαίες των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χωρίς να ενοχλείται από το γεγονός ότι δεν αναγνωρίζεται από μία και μόνη χώρα στον κόσμο, την Τουρκία. Η Κυπριακή Δημοκρατία θα συνεχίσει να υφίσταται ως οργανικό μέλος της διεθνούς κοινότητας, έστω κι αν δεν αναγνωρίζεται από την Τουρκία».
Λευκωσία, 30 Σεπτεμβρίου 2014
Τιμούμε σήμερα αυτούς που θυσιάστηκαν και αγωνίστηκαν για την ελευθερία της πατρίδας μας, στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ την περίοδο 1955-59. Τιμούμε αυτούς που αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν προασπιζόμενοι την ύπαρξη και την οντότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας, στη διάρκεια της τουρκικής ανταρσίας του 1963-64. Τιμούμε τους μαχητές της αντίστασης στο προδοτικό πραξικόπημα, που θυσιάστηκαν και αγωνίστηκαν για τη δημοκρατία και τη νομιμότητα. Τιμούμε τους ήρωες που έπεσαν αγωνιζόμενοι για την ελευθερία και την εδαφική ακεραιότητα της Κύπρου και όσους αντιστάθηκαν στη βάρβαρη τουρκική εισβολή του 1974.
Τιμούμε τη μνήμη του Εθνάρχη Μακάριου, πρώτου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας και μπροστάρη στους αγώνες του Κυπριακού Ελληνισμού για την ελευθερία και την προάσπιση της ανεξαρτησίας της Κύπρου. Τιμούμε τους διατελέσαντες Προέδρους, καθώς και τους πολιτικούς, πολιτειακούς και κρατικούς αξιωματούχους που εργάστηκαν με ήθος και εντιμότητα για τη θεμελίωση και εδραίωση του κυπριακού κράτους.Κυρίως όμως, τιμούμε και οφείλουμε να τιμούμε τον κάθε Κύπριο και την κάθε Κύπρια που αγωνίστηκε, εργάστηκε σκληρά, μόχθησε, θυσιάστηκε και κατάφερε με θέληση και αποφασιστικότητα να προασπίσει την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας και να την καταστήσει πλήρες και ισότιμο μέλος της μεγάλης Ευρωπαϊκής οικογένειας.
Παρά τη συνεχή υπόσκαψη από την Τουρκία και τους συμμάχους της και παρά την οικονομική χρεοκοπία και τα συνεπακόλουθα επαχθή και δυσβάστακτα μέτρα, ο Κυπριακός λαός έχει κάθε δικαίωμα να γιορτάζει σήμερα τα γενέθλια της Κυπριακής Δημοκρατίας. Γιατί, η Κυπριακή Δημοκρατία ήταν και παραμένει το μεγαλύτερο επίτευγμά μας και το ισχυρότερο όπλο μας, στον αγώνα για απελευθέρωση και επίτευξη μιας λειτουργικής και βιώσιμης λύσης στο εθνικό μας πρόβλημα.
Όπως ο αείμνηστος Τάσσος Παπαδόπουλος τόνιζε: «…Πολλές υπήρξαν οι οργανωμένες απόπειρες για τη διάλυσή της και πολλά τα τραύματα που προκλήθηκαν στο σώμα της. Κι όμως, η Κυπριακή Δημοκρατία άντεξε. Και συνεχίζει να υπάρχει, να λειτουργεί, να προοδεύει και να αναγνωρίζεται διεθνώς. Έστω και ακρωτηριασμένη από τον τουρκικό Αττίλα, η σημαία της υπόστασης και του κύρους της δεν υπεστάλη. Κυματίζει σήμερα ανάμεσα στις σημαίες των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χωρίς να ενοχλείται από το γεγονός ότι δεν αναγνωρίζεται από μία και μόνη χώρα στον κόσμο, την Τουρκία. Η Κυπριακή Δημοκρατία θα συνεχίσει να υφίσταται ως οργανικό μέλος της διεθνούς κοινότητας, έστω κι αν δεν αναγνωρίζεται από την Τουρκία».
Λευκωσία, 30 Σεπτεμβρίου 2014